در محکومیت گفتمان جدید فاشیستی

 

در هفته‌های اخیر شاهد تشدید روند نگران‌کننده‌ای در شبکه‌های اجتماعی بوده‌ایم که به نظر می‌رسد طی چندسال اخیر نطفه‌های آن از طریق برخی رسانه‌های خارج از کشور و به‌اتکای حضور سازمان‌یافته در شبکه‌های اجتماعی شکل گرفته است. گروه‌هایی که عمدتاً خود را به جریانی سیاسی در اپوزیسیون منسوب می‌کنند، در سطح گسترده‌ای با حملات لفظی، بهره‌برداری بی‌شرمانه از الفاظ رکیک و فحاشی‌های چاله‌میدانی در قبال منتقدان و مخالفان سیاسی خود، بی‌وقفه و بی‌پروا درصدد ترویج یک گفتمان فاشیستی جدید هستند. آنان با استفاده از الفاظ رکیک و انواع شیوه‌های ترور شخصیت، هتاکانه آزادی‌خواهان و مبارزان و روشنفکران و زندانیان سیاسی دیروز و امروز را موردحمله قرار می‌دهند.

در جدیدترین برآمد این موج فاشیستی در هفته‌های اخیر شاهد بوده‌ایم که این موج هتاکی دیگر کم‌وبیش شامل هر کسی می‌شود که جرأت اندیشیدن و طرح پرسش درباره‌ی «مقدسات» جریان سلطنت‌طلب را داشته است.
پیش‌تر در دهه‌های گذشته شاهد بهره‌برداری از گفتمان فاشیستی علیه روشنفکران در روزنامه‌ی کیهان و نشریات همسو با آن در داخل کشور بوده‌‌ایم، اما امروز این موج تسری یافته و فضای شبکه‌های اجتماعی و برخی رسانه‌های خارج از کشور را نیز دربرگرفته است و همین امر بر نگرانی‌ها درباره‌ی سرنوشت مبارزات دموکراتیک مردم ایران می‌افزاید.

به نظر می‌رسد این جریان خواهان هموارسازی راهی بدون دست‌اندازِ هرگونه نقد و مخالفت در رسیدن به قدرت است و در گام اول با هتاکی، ترور شخصیت و حتی فحاشی‌های رکیک قصد دارد مخالفان خود را خاموش سازد. این همان تاکتیک همیشگی جریان‌های فاشیستی برای تسخیر قدرت بوده است تا بتوانند با سرکوب و ارعاب آزادیخواهان بر امواج آزادی‌خواهانه سوار شوند و یک دستگاه جدید استبدادی را بازسازی کنند.

روشنفکری ایران پیشینه‌ی بیش از یک قرن مبارزات پیگیر و آزادی‌خواهانه دارد و هیچ‌گاه در برابر سازوبرگ‌های سرکوب و فشار و اختناق عقب ننشسته است؛ و از این پس نیز عقب نخواهد نشست. آنان پیشگامان تمامی مبارزات دموکراتیک یک قرن اخیر بوده‌اند و خواهند بود و روشن است که تسلیم این امواج جدید فشار سازمان‌یافته در شبکه‌های اجتماعی و برخی رسانه‌ها نخواهند شد. روشنفکری مترقی و آزادی‌خواه ایران از تجربیات گذشته درس آموخته است و در برابر این موج جدید گفتمان فاشیستی دست‌بسته نخواهد نشست تا باز شاهد باشیم جلادانی دیگر به سلاخی دگراندیشان آمده‌اند.

به‌خوبی می‌دانیم فاشیسم زبانی می‌تواند پیش‌درآمد بازسازی یک دستگاه جهنمی سرکوب دیگر باشد. ازاین‌رو، در برابر این گفتمان مقاومت می‌کنیم و پای می‌فشاریم که این گفتمان هرگز نمی‌تواند ذره‌ای بر مبارزات آزادی‌خواهانه و دموکراتیک روشنفکران و آزادیخواهان ایران تأثیر بگذارد. گسترش حملات سازمان‌یافته و هدفمند به روشنفکران و اندیشمندان تنها عزم ما را در مبارزات متحد و همبسته‌ی آزادی‌خواهانه در برابر این فاشیسم نوظهور راسخ‌تر خواهد کرد و هشداری است برای ما که بیش از پیش بر اصول اولیه‌ی آزادی بیان بی‌حصر و استثنا تاکید کنیم.

ناصر زرافشان، اکبر معصوم‌بیگی، سعید رهنما، محمد مالجو، مهناز محمدی، محمدرضا نیکفر، ابراهیم توفیق، فرزانه راجی، حسن مرتضوی، صالح نجفی، هایده مغیثی، مهرداد درویش‌پور، علی معظمی، آیدا عمیدی، حسام سلامت، حافظ موسوی، آزاده بیزارگیتی، رضا معتمدی، شیرین کریمی، فرج سرکوهی، منصوره شجاعی، پرویز صداقت، علیرضا آدینه، منیژه نجم عراقی، حسین دولت‌آبادی، مهدی استعدادی شاد، محمد اعظمی، مزدک لیماکشی، شعله ایرانی، امین بزرگیان، همراه با جمع پرشماری از نویسنده گان، کنشگران اجتماعی و سیاسی و فعالان زن از جمله‌ی امضاکنندگان این بیانیه ۲۴۰ نفری هستند.

تسریع روند سرنگونی رژیم سوریه و تأثیرات آن بر ایران!

مقاله زیر در  تاریخ ۳۰ تیر ۱۳۹۱- ۲۰ ژوئیه ۲۰۱۲ در همین وبلاگ منتشر شده است و در اینجا در شرایط تشدید شرایط سرنگونی حکومت حزب بعث سوریه بازتکثیر میشود. فاصله مقاله بالا و وضعیت حقیقی کنونی سرنگونی در سوریه ۱۲ سال است، اما محتوای مقاله همان است که امروز هم قابل بیان و ارائه است.

در مقطع سال ۱۳۹۱/۲۰۱۲ رژیم اسلامی دست به فعالیت بسیار گسترده ای برای حفظ حکومت بشار اسد زد. حتی آخوندهای حکومتی از تقدم حفظ حکومت اسد نسبت به حفظ خوزستان سخن گفتند! دارودسته حزب الله لبنان اقدام به اعزام هزاران نیروی مسلح و با تجربه به جبهه های جنگ در سوریه زد. نیروهای دولتی حکومت اسد نیز با بسیج همه امکانات نظامی و تدارکاتی دست به حملات متعدد به مواضع اسلام گرایان و مخالفین دیگر زدند. فدراسیون روسیه همچنین که هنوز درگیر جنگ اوکراین و تحریم های گسترده و بیسابقه غرب نبود، در موقعیت انجام حملات سنگین و مداوم هوایی و نجات حکومت دمشق از تسلط شورشیان قرار داشت. امروز همه فاکتورهای فوق به‌طور جدی و برگشت‌ناپذیری تغییر کرده اند.

۷ دسامبر ۲۰۲۴- ۱۷ آذر ۱۴۰۳

***

رژیم سرکوبگر و شبه فاشیستی حاکم بر سوریه، در معرض سرنگونی است. رژیمی که از آغاز جنبشهای اعتراضی در ماه مارس سال گذشته میلادی تاکنون، مسئول قتل بیش از ۱۶۰۰۰ نفر از مردم این کشور است. حکومت بشار اسد، آخرین پناهگاه رژیم ترور اسلامی ایران در خاورمیانه است. با سقوط آتی رژیم سوریه، تحولات سیاسی خاورمیانه پس از سال ۱۳۸۸ شمسی، بازهم به حوزه ایران نزدیک میگردد.

رژیم ترور اسلامی در ایران، هم اینک با عواقب تشدید تحریم های بین المللی در مقابله با برنامه هسته ای آن دست به گریبان است. این تحریم ها قبل از همه دامن فروش نفت، یعنی منبع اصلی تأمین و تضمین ارتکاب همه جنایات و ویرانگری های تاکنونی آن را گرفته است. این رویداد بسیار پراهمیت در تمام دوران موجودیت این نظام آدمکشی، به شدت گیری بحرانهای درونی و بیرونی حکومت اسلامی منجر شده است. سرکوب هرچه افسارگسیخته تر مردم و رواج اعدامهای گسترده زندانیان اجتماعی و سیاسی، چیزی جز بازتاب وضعیت بحرانی کنونی رژیم اسلامی نیست.

پس از چندین جنبش اعتراضی شورش گونه در دهه۷۰ شمسی، عاقبت از انتهای سال ۱۳۸۴، تلاشهای سندیکایی کارگران، قبل ازهمه رانندگان شرکت واحد تهران، تسریع گردید. این تحرکات موجب یک خیزش هر چند صنفی، اما کاملاً متفاوت از همه سالهای گذشته گردیده، زنگ پایان رکود در جنبش انقلابی را به صدا در آورد. اعتراضات اول ماه مه سال ۱۳۸۵، که به شواهد حوادث بعدی، اعتلاء جنبش کارگری را بنمایش گذاشت، این تغییر کیفی در محتوای مبارزات مردم را روشن ساخته، رویدادهای پی در پی پس از آن نیز، این را بصراحت عریان ساختند.

رسوایی بزرگ رژیم اسلامی در جریان تقلب انتخاباتی وسیع خرداد ۱۳۸۸، که مردم به امید ایجاد اندک روزنه ای در زندگی روزمره، در آن شرکت کرده بودند، بیکباره انفجار خشم جامعه را موجب شده، اعتراضات میلیونی در تهران و برخی شهرهای دیگر به راه افتاد. در این شرایط سیاسی متحول، نه یک نیروی رهبری کننده و برنامه دموکراتیک انقلابی وجود داشت، و نه نسل جوان، دارای درجه ای از خود آگاهی به این محدودیت استراتژیک بود. نتیجه آن، پیدایش ائتلافی نانوشته میان توده انقلابی بپاخواسته و جناحی از رژیم اسلامی تحت عنوان "اصلاح طلبان" حکومتی بود؛ همان نیروی فاشیستی که نقش اصلی را در تثبیت این رژیم جنایتکار، از طریق قتل عام های هولناک دهه ۶۰ و ادامه جنگ ویرانگرانه ایران و عراق داشت.

حکومت اسلامی، با توسل به سرکوبی جنایتکارانه، در عین حال همدستی "اصلاح طلبان" داخل و خارج از کشور با آن، مبارزات مردم را در انتهای سال ۱۳۸۸ در محاق فرو برد. جنبش اعتراضی در ادامه خود هم، بدلیل عدم توانایی جامعه در ایجاد یک آلترناتیو سازمانی و برنامه ای مستقل از رژیم اسلامی، تاب و توان خود را از دست داد. این مبارزات شکست نخورد، و تثبیت رژیم اسلامی به معنای حقیقی آن، دیگر امکانپذیر نبود-از آنجا که هیچیک از مؤلفه هایی که در حوزه های اقتصادی، سیاسی، فرهنگی، همچنین عرصه بین المللی، برای به شکست کشاندن قطعی مبارزات مردم ضروری بودند، دیگر وجود خارجی نداشتند. با فروکش کردن این مبارزات اما، آتشی که پس از سه دهه ناکامی و سرخورده گی سرباز کرده بود، در زیر خاکستر به حیات خود ادامه داد.

ناتوانی جامعه از ایجاد یک قدرت سازمانیافته، نه صرفاً بدلیل پراکنده گی گروه ها و یا انفعال سیاسی محافل خارج از کشوری، بلکه قبل از همه، بدلیل نابودی یک نسل کامل از بخش آگاه جامعه در کشتارهای دسته جمعی دهه ۶۰ غلبه گردیده بود. نسل بعدی که در جهنمی از خون و کثافت تولد یافت و رشد کرد، خود به طعمه ساده ای برای تبلیغات ضدکمونیستی و ضدانقلابی اصلاح طلبان، سلطنت طلبان، طیف توده ای-اکثریتی و چپ صنفی/نهیلیست مبدل شده، از هرگونه آموزش سیاسی جدی و کسب سنت های مبارزات انقلابی محروم گشت. این نسل قادر به ایجاد ارتباط میان خود و تاریخ نسل گذشته نشده، در بهترین حالت، به کند و کاو در لابلای ادبیات بی آزار چپ محفلی ضد مبارزه انقلابی پرداخت.

عدم شکل گیری یک آلترناتیو سیاسی برای وضعیت موجود در داخل کشور، موجب افزایش هر چه بیشتر نقش عامل خارجی، یعنی قدرتهای امپریالیستی و سازمانهای بین المللی نزدیک به این قدرتها گردیده است. با حمایت دولتهای غربی، تاکنون چندین نشست و کنفرانس از سوی "اصلاح طلبان" خارج که خود را نزدیک به جناحی از رژیم اسلامی معرفی میکنند، انجام گرفته، و هیچیک نیز به ایجاد یک نیروی جدی و تأثیر گذار در معادلات سیاسی داخلی و بین المللی منجر نشده است. قوی ترین احتمال در این زمینه، ادامه این روند، و بازهم بی نتیجه ماندن آن است. کشمکش های حکومت اسلامی و طرفین بین المللی آن و تعمیق تضادهای جامعه و رژیم اسلامی اما بر زمینه های واقعی و نه خیالی متکی بوده، از این رو، بدیهی ترین چشم انداز، حدت یابی هر چه بیشتر آن در هفته ها و ماههای آتی است.

سرنگونی قریب‌الوقوع رژیم سوریه، در کنار عامل تحریم نفتی رژیم اسلامی از سوی قدرتهای غربی، به روند تحولات سیاسی در ایران شتابی خواهد داد، که در تمام دوران سلطه وحشیانه حکومت ترور وجود نداشته است.

اکبر تک دهقان

۳۰ تیر ۱۳۹۱- ۲۰ ژوئیه ۲۰۱۲

-----------------------

لینک مقاله در انتشار اصلی:

https://j-shoraie.blogspot.com/2012/07/blog- post_20.html

.با انجام برخی تغییرات جزیي شکلی و ظاهری

___________________

بی بی سی و انکار کودتای ۲۸ مرداد سال ۱۳۳۲

سایت بی بی سی فارسی در روز ۱۰ تیر-۳۰ ژوئن ۱۴۰۳/۲۰۲۴ در مقاله ای ظاهرا به کودتا و یا شبه کودتای اخیر در بولیوی پرداخته، که عنوان زیر را دارد:  

«کشوری با بیشترین تعداد کودتا در جهان از سال ۱۹۵۰»؛ سه عامل پشت پرده آخرین شورش نظامی در بولیوی.

مقاله بی بی سی فارسی بر خلاف ظاهر غلط انداز آن، چیزی از کودتاها و نتایج هولناک آنها نمیگوید. در تمام مقاله اثری از انسان و مصائب میلیونها مردم تحت کودتاهای امپریالیستی وجود ندارد. بی بی سی فارسی از کودتاها فقط بعنوان اتفاقی جدا از زندگی انسانها صحبت میکند و در بهترین حالت به آنها بعنوان «تجارب» یک کشور اشاره میکند. همه مقاله، جمله سازیهای بی روح برای نگفتن از عواقب هولناک کودتاها برای توده های مردم است. در بیش از ۲۱ کودتا در آمریکای لاتین فقط یک میلیون انسان قتل عام شدند و یا زیر شکنجه های بربرمنشانه نظامیان سرسپرده سازمان جنایی «سیا» به قتل رسیدند. این شیوه برخورد به کودتاها با شیوه برخورد دارودسته سلطنت طلبان کاملا همسان است که کودتاها را اموری صرفا فنی معرفی میکنند که گویا لازمه وجود جهان دو قطبی بودند.   

مطلب بی بی سی نظیر همیشه از ادعاهای ناسخ و منسوخ انباشته است و خواننده در انتها چیزی از یک موضع روشن و بدرد بخور برای فکر کردن دستگیرش نمیشود. اما موضوع کودتا در بولیوی و طرح نظرات به اصطلاح کارشناسانه در این رابطه، در واقعیت امر، پرده ساتری برای موضوع بمراتب مهمتری یعنی کودتای ۲۸ مرداد سال ۱۳۳۲ در ایران است. بی بی سی کودتا/شبه کودتا در بولیوی را بهانه ساخته و وقوع کودتای جنایتکارانه امپریالیستی ۲۸ مرداد سال ۳۲ در ایران را انکار کرده است. البته در هیچ کجای مقاله سخنی از کودتای ۲۸ مرداد نرفته، اما نقشه ای از مقاله مثلا تحقیقی دو کارشناس تحریفگر آمریکایی چاپ شده است.[۱] در این نقشه، ایران جزء کشورهایی نیست، که در آن از سال ۱۹۵۰ به بعد کودتای نظامی رخ داده است.[۲] 

 

بی بی سی فارسی باید به این سوال پاسخ دهد که چطور شد که پس از سرنگونی دولت ملی محمد مصدق آن همه تغییرات گسترده در سیستم حکومتی، لگد مال ساختن حقوق مردم ایران و بی اعتبار شدن کامل قانون اساسی مشروطه رخ دادند: 

۱- اعدام دهها نفر از افسران ارتش بجرم نزدیکی به حزب توده، 

۲- بازداشت و حبس نخست وزیر قانونی کشور محمد مصدق، 

۳- تعطیلی همه احزاب سیاسی و بویژه ممنوعیت هر نوع فعالیتی بنفع حزب توده ایران، انحلال همه سازمانهای اجتماعی از جمله اتحادیه های کارگری،

۴- اعدام وزیر خارجه قانونی کشور حسین فاطمی،  

۵- بازداشت هزاران نفر از طیف های مختلف سیاسی بویژه اعضاء و فعالین حزب توده ایران، 

۶- تعطیلی دهها روزنامه و مجله بویژه نشریات نزدیک به حزب توده ایران،

۷- انعقاد قرارداد نفت با کنسرسیومی از کشورهای غربی که قانون ملی شدن صنعت نفت را به هیچ و پوچ مبدل کرد. 

۸- تاسیس سازمان جهنمی ساواک که هر صدای مخالف دیکتاتوری مطلقه پهلوی را با شکنجه و اعدام پاسخ میداد. 

۹- تبدیل کشور به بازار فروش سلاحهای کنسرنهای غربی و به پایگاهی نظامی و اطلاعاتی علیه اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی. 

آیا همه این تغییرات که در پی یک کودتای آشکار نظامی و سرازیر شدن تانک ها و خودروهای نظامی به خیابانهای تهران و از جمله حمله به ساختمان نخست وزیری و منزل شخصی محمد مصدق رخ داد، تفاوتی با همه کودتاهای نظامی جریانات راست امپریالیستی در جهان قرن بیستم دارد؟! و چندش آور اینکه: خود رادیو بی بی سی رمز شروع کودتا را در نیمه شب قبل از کودتا برای کودتاچیان قرائت میکند![۳] 

بی بی سی فارسی کنونی ملک طلق مرتجع راست افراطی مسعود بهنود و لیبرال راست و «اصلاح طلب» داریوش کریمی است که یک باند ضد کمونیست افراطی در این رادیو را تشکیل داده اند. سنت سیاسی این طیف، لیبرالیسم راست، راست افراطی و فاشیستی از نوع تبهکاران و خادمان دیکتاتوری پهلوی نظیر محمدعلی فروغی و داریوش همایون است. این محفل که در شرایط «پسا صادق صبایی» به جریان مسلط در بی بی سی تبدیل شده، اخیرا دست به سفید شویی کودتاچیان و جنایتکاران قرن بیستم زده، از آنها مدافعین دموکراسی پارلمانی و حکومت قانون میسازد. در دوره گذشته، هنوز بی بی سی فارسی چنین گستاخانه بنفع سلطنت طلبان تبلیغ و موضع گیری نمیکرد.[۴] 

اما شرایط کنونی در محیط تبلیغی بی بی سی، فقط آنچه را که در بالا توصیف شد شامل نمیشود. بلکه آغاز موج جدید اعتراضات در ایران تحت «جنبش زن-زندگی-آزادی»، احتمالا بایستی هم سازمان امنیت انگلستان و هم منصوبان آن در بی بی سی را به فراست حمایت فوری از سلطنت طلبان انداخته باشد. بی بی سی فارسی در این مدت کرور کرور خبر و گزارش در تبلیغ برای مرتجعین دزد و فراری از دست مردم یعنی فرح دیبا و رضا پهلوی تولید کرده، این دو را «شهبانو» نامیده و به تیتر اروپایی «شاهزاده» مفتخر ساخته، که هیچیک به ادبیات سیاسی و فرهنگ روزمره جامعه ایران تعلق ندارند. این افراد در بهترین حالت در کشور با عنوان ساده «زن شاه» و «پسر شاه» نامیده میشدند- البته اگر اساسا نامی از آنها در میان مردم ذکر میشد.[۵] 

 

اکبر تک دهقان 

۱۵ تیر ۱۴۰۳- ۵ ژوئن ۲۰۲۴ 

-------------  

توضیحات 

مقاله مورد بحث بی بی سی فارسی در این نشانی:

https://www.bbc.com/persian/articles/ckmg1v35k2xo  

[۱] بی بی سی فارسی به سراغ «دو مورخ آمریکایی» برای انکار کودتای ۲۸ مرداد سال ۱۳۳۲ که مستقیما توسط دولتهای آمریکا و انگلستان انجام شد رفته است. این به این می ماند که کسی از روباه بخواهد در مقابل مرغدانی نگهبانی بدهد!! «مورخ آمریکایی» که کارمند دانشگاه دولتی است و از دولت آمریکا حقوق میگیرد، به هر دردی بخورد به درد قضاوت پیرامون سیاستهای جنایتکارانه دولتهای آمریکایی در قرن بیستم علیه حکومت های منتخب مردم در جهان از جمله دولت ملی مصدق نمی خورد. بی بی سی البته به چنین موضوعی کاملا واقف است و درست به همین دلیل و آگاهانه در ادامه سیاست تحریف تاریخ جهان پس از نابودی اتحاد شوروی، به سراغ مورخین دست چین شده آمریکایی خود رفته، تا در تبلیغ برای مواضع سلطنت طلبان جنایتکار ایرانی سند و مدرک دست و پا کند.   

[۲] بی بی سی مسعود بهنود/داریوش همایون منبع نقشه منتشره را اعلام نمیکند. اگر شما ذیل این نقشه یعنی جمله «منبع: جاناتان پاول، دانشگاه فلوریدا مرکزی، و کلیتون تاین، دانشگاه کنتاکی (داده‌ های سال ۲۰۲۴)» را جستجو کنید، نه در متن فارسی و نه متن  انگلیسی آن به چیزی دست پیدا نمی کنید. 

[۳] کرمیت روزولت، مامور سازمان اطلاعات آمریکا (سیا) و فرمانده عملیات کودتای ۲۸ مرداد سال ۱۳۳۲، بعدها در کتابش نوشته است که برای نشان دادن حمایت رسمی آمریکا و بریتانیا از کودتایی برای سرنگونی قهرآمیز دولت دکتر محمد مصدق:

«به شاه گفتم: پرزیدنت آیزنهاور این موضوع [برنامه قطعی انجام کودتا در روز ۲۸ مرداد] را با گنجاندن عبارتی [رمز] در سخنرانی‌اش در سان‌فرانسیسکو در ۲۴ ساعت آینده انجام خواهد داد. چرچیل نخست‌وزیر بریتانیا نیز هماهنگ کرده تا در برنامه فردا شب بی‌بی‌سی، تغییر مشخصی به هنگام اعلام ساعت انجام شود. به جای جمله همیشگی: «حالا نیمه شب است»، مجری خواهد گفت: «حالا دقیقاً نیمه‌شب است».» 

[۴] مقاله ای از این نگارنده در ارتباط با توجیه قتل جنایتکارانه ارنستو چه گوارا توسط نظامیان در بولیوی توسط بی بی سی فارسی: 

بی بی سی و ژورنالیسم خونتاهای پهلوی و آمریکای لاتین 

https://j-shoraie.blogspot.com/2023/05/blog-post_18.html  

[۵] تا امروز ۵ روز از انتشار متن بالا و نقشه تحریف شده کودتاهای امپریالیستی از سال ۱۹۵۰ در سایت بی بی سی فارسی گذشته است. تا این لحظه هیچ متن و اعتراض و یادداشتی از سوی به اصطلاح ملی گرایان منتشر نشده است. چرا؟  

اکثر عناصر وجریاناتی که در خارج از کشور هنوز عنوان «ملی» و یا‌ «جبهه ملی» را یدک میکشند، هم اینک به آستان بوسی دارودسته جنایتکار پهلوی مشغول شده اند. آنها در آرزوی کسب موقعیت و مقامی در آینده ای نزدیک در حال گدایی و مجیز گویی سلطنت طلبان هستند. از الزامات این نوع ائتلاف همین است، که در برابر مواضع سلطنت طلبان پیرامون کودتای ۲۸ مرداد سال ۱۳۳۲ و تبلیغات بی بی سی به نفع چنین مواضعی سکوت کنند. 

 ــــــــــــــــــــ