جمعه، آذر ۳۰، ۱۳۸۶

! نگیرد این شعله خاموشی


30 آذر 1386- 21 دسامبر 2007

مبارزات مردم ستمدیده و نسل جدید جامعه ایران برای برانداختن هیولای حکومت اسلامی، این بیرحم ترین و جانی ترین گروه حاکمان در جهان کنونی، دوران اولیه بلوغ خود را پشت سر گذاشته، به روزهای تعمیق هر چه بیشتر محتوای سیاسی و گسترش دامنه توده ای آن گام میگذارد. موضوع، دیگر اعلام نارضایتی نیست، بلکه سازماندهی و تجمع نیرو برای تغییر شرایط است. در مقابل چشمان همگان، قشر " دانشجو"، که هسته اصلی روشنفکران انقلابی در هر تحولی از میان آن است، بمثابه یک نیروی اجتماعی آگاه به وظایف سیاسی خود، عرض اندام میکند.

دانشجویان بازداشتی، که بدون هیچ تردیدی به جبهه چپ مبارز تعلق داشته، در کنار توده های زحمتکش قرار دارند، چهره های فعال سیاسی کنونی را تشکیل داده، اما همه پتانسیل چپ انقلابی را بیان نمیکنند. جامعه ایران در حال گذار به مرحله مبارزات انقلابی رویارو قرار گرفته، بازتولید مداوم نسل پیشرو خاص این شرایط، از میان کارگران، دانشجویان و زنان، از نوع تغییرات " طبیعی" آن بشمار میرود. اینکه بازدداشت شده گان، تماماً به جناح پیشرو جامعه مربوط بوده، مارکسیسم- لنینیسم، بیان کلی هویت سیاسی بخش بزرگی از آن است، علامتی است که روشن میسازد، تحولات انقلابی آتی در این کشور، از چه خصلتی برخوردار خواهد بود.

از دستگیری و به بند کشیده شدن دانشجویان پیشرو، بیش از دو هفته سپری شده، تاکنون اما، دژخیمان رژیم جنایتکار اسلامی، قادر به شکستن روحیه و کشاندن آنها به مقابل دوربینهای تلویزیونی خود نشده اند. این نیز شاهدی است بر اینکه، آن آتش سوزان نفرت از رژیم اسلامی که در اعماق جامعه جریان داشت، به سطح مبارزات توده ای علنی فرا روییده است. جامعه ایران میتواند و حق دارد امیدوار باشد، که نسلی از کارگران و دانشجویان پا به میدان مبارزه گذارده است که بهیچوجه حاضر نیست بر سر اهداف انسانی مبارزه خود، دست به سازش بزند.

نگیرد این شعله خاموشی

!فروزد از هر کران ای عشق

-------------------------


هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر