از سال ۱۴۰۳ بعنوان اولین گام علیه شهروندان افغانستانی تبار ایران، وسیعا از ثبت نام کودکان افغانستانی در مدارس ایران جلوگیری میشد. در اینجا دو شهروند افغانستانی تبار از عدم ثبت نام کودکان افغانستانی با صراحت و مستند میگویند:
https://www.bbc.com/persian/articles/cqlvd9796zvo
گام دوم تعیین کننده در اخراج بی رحمانه افغانستانی تباران ایران، ممنوعیت تردد و اِسکان و کار در ۱۷ استان و مناطق معینی از چند استان دیگر یعنی مجموعاً در بیش از نیمی از استانهای کشور بود. در سند زیر بطور مستند در این رابطه میخوانید:
« ... وی ادامه داد: در مجموع طبق این قانون استانهای آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی، اردبیل، زنجان، کردستان، کرمانشاه، ایلام، لرستان، چهارمحال و بختیاری، کهگیلویه و بویراحمد، خراسان شمالی، گیلان، مازندران، سیستان و بلوچستان، هرمزگان و همدان به طور کلی برای تردد و اسکان اتباع خارجی ممنوع بوده و برخی از مناطق استانهای دیگر نیز حسب مورد، جزو مناطق ممنوعه هستند.»
مشاور وزیر کشور در تاریخ ۳۰ آذر ۱۴۰۳-۲۰ دسامبر ۲۰۲۴ منبع زیر:
گام سوم تشدید این موج را مدیران و صاحبان شرکت ها و لیبرال های راست/راست افراطی/نئوفاشیستی (جبهه ملی، نهضت آزادی، ملی مذهبی ها، اصلاح طلبان، سلطنت طلبان...) با اخراج کارگران افغانستانی تبار از کارخانجات برداشتند. در این رابطه، نقش ژورنالیست ها و تحصیل کردگان براساس آکانت های شبکههای اجتماعی آنها بمراتب بیش از نقش جوانانی بود که در گروههای ترور در خیابانها و پارک ها عمل میکردند. هرکس که در شبکههای اجتماعی نظیر توییتر کم یا زیاد حضور داشته، از این موج ترور روانی هر روزه علیه افغانستانی تباران مطلع شده است.
گام چهارم تعیین کننده را در همان حال که ممنوعیت تردد و کار در استانها بشدت جریان داشت، گروهی از کاربران سلطنت طلب، راست افراطی، اصلاح طلب و لیبرال راست از شبکههای اجتماعی بویژه توییتر بطور همزمان آغاز کردند. آنها با راه انداختن کمپین «اخراج افغانی مطالبه ملی» یک حرکت سیاسی راست افراطی/ضد خارجی را در ابعاد سراسری و کلان شروع کردند که شهروندان افغانستانی تبار، کاملاً در برابر آن بیدفاع بودند. گام تاثیرگذار و تبهکارانه اخیر را قبل از همه سلطنت طلبان علناً مدافع فاشیسم و اصلاح طلبان شاغل در رسانههای قانونی و حتی در دانشگاه ها برداشتند. در این نشانی این موضوع توضیح داده میشود:
امروزه صدها هزار افغانستانی تبار را هزار هزار از خانه و محل کار خود در ایران با تحقیر و آزار جسمی بازداشت و اخراج میکنند. به آنها فرصت بستن حساب های بانکی خود را نمی دهند. کارمند وقیح بانک صادرات در تهران با فحاشی، دانشجوی افغانستانی را که با ویزای دانشجویی در دانشگاه تهران تحصیل میکند از بانک میراند واجازه برداشت پول را از حساب بانکی خود به او نمیدهد. صاحبخانه بیوجدان، پول رهن خانه اجاره ای آنها را پس نمی دهد. «جوان» ایرانی، از آن میان زنان جوان، در پارک ها و در واگن های قطار مترو به شهروند افغانستانی تبار فحاشی میکند، به جوان افغانستانی در مقابل چشمان دیگران سیلی میزند و در مقابل دوربین، او را ناچار به بوسیدن پای سگ خود میکند. این آن رویدادها و صحنههایی هستند که قضاوت بی پرده پیرامون جعل بزرگی بنام «فرهنگ ایرانی» و وارسی آن را ضروری میکنند.
اکبر تک دهقان
۷ اوت ۲۰۲۵- ۱۶ مرداد ۱۴۰۴
ــــــــــــــــــــ
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر