تهاجم جنایتکارانه به شهروندان ایرانی در عراق!

اکبر تک دهقان
6 مرداد 1388- 28 ژوئیه 2009

براساس اخباری که تاکنون گزارش شده اند، دو واحد نظامی مسلح ارتش و پلیس عراق، در مجموع 1000 نفر، یا بیشتر، و مجهز به ادوات سنگین نظیر بلدوزر، بدستور مستقیم نوری المالکی نخست وزیر عراق، طی حمله به شهرک اشرف، آن را به تصرف خود درآوردند. در این تهاجم که روز سه شنبه 6 مرداد در ساعت 15.30 به وقت محلی، در 80 کیلومتری شمال بغداد به سمت مرز ایران رخ داد، 4 نفر از اعضاء سازمان مجاهدین خلق به شیوه ای ضد انسانی بقتل رسیده، حداقل 350 نفر نیز، مجروح و بازداشت شدند. در این شهرک بیش از 3400 نفر از شهروندان ایرانی در عراق طی حدود 20 سال اخیر، در شرایط بسیار سختی اقامت داشتند. دولت آمریکا از اواخر سال 2008 مسئولیت اداره و تآمین امنیت این اردوگاه را، به دولت عراق سپرده است. ساکنین این شهرک از حدود 2 ماه پیش با بلوکه کردن و سنگربندی در مقابل درب اصلی آن، تلاش نمودند، از تهاجم ارتش عراق به محل زندگی خود، جلوگیری کنند.

آنچه مسلم است، دولتهای عراق و آمریکا، به وعده های خود مبنی بر حفظ امنیت شهروندان ایرانی در این شهرک، و عدم توسل به تهدید جانی علیه آنها عمل نکرده اند. سازمان مجاهدین ( شورای ملی مقاومت ایران!) هم، 2 روز قبل در روز 26 ژوئیه و از زبان مریم رجوی، تسهیلات امنیتی معینی را برای رفتن به ایران برای ساکنین این شهرک طلب کرده اطلاع داد، که 10 روز پیش آن را در اختیار دولتهای عراق و آمریکا قرار داده بود. معلوم نیست چرا چنین پیشنهادی در زمان مذکور، به اطلاع افکارعمومی نرسیده است. چه بسا اطلاع مردم از وجود چنین مذاکراتی، بعنوان علامت تشدید وخامت وضعیت ساکنین این شهرک تشخیص داده شده، اقدامات متناسب در سطح بین المللی به جریان می افتاد.

رهبری سازمان مجاهدین، بقدر کافی، سرنوشت اسیرشده گان در این مرکز را جدی نگرفت، و فرصتهای بسیاری را سوزاند. در این موضوع بیش از آنکه زندگی مردم، در مرحله اول اهمیت قرار گیرد، استفاده تبلیغاتی از آن بنفع این سازمان در عرصه بین المللی، مد نظر قرار گرفت. در حالیکه کاملا روشن بود، دولت عراق که در همه حوزه های سیاسی، اقتصادی و نظامی، در پیوندی تنگاتنگ با رژیم اسلامی ایران قرار دارد، وضعیت موجود را تحمل نخواهد کرد. بویژه اینکه سازمان مجاهدین از طریق نشریات و سایت خود، مداوماً در امورداخلی عراق دخالت کرده، گروهی بیرحم و سرکوبگر و تحت امر سپاه پاسداران را، به درگیری با این سازمان تحریک میکرد.

رژیم اسلامی خود در منگنه مبارزات هردم عمق یابنده مردم، به هر نوعی از ماجراجویی و حادثه سازی نیازمند است، تا درمانده گی خود را در برابر مردم پوشانده، افکار عمومی جامعه را از تمرکز بر مسائل کشور، منحرف سازد. از این رو، بهیچوجه بعید نیست، که از طریق عوامل خود که تمامی تاروپود سیستم نظامی و امنیتی عراق را در چنگ خود گرفته اند، نقش مستقیمی، در جریان تهاجم به ساکنان شهرک اشرف، داشته باشد. بویژه اینکه در همهمه کشمکشهای داخلی رژیم، اگر مجاهدین ساکن در عراق قادر به بازگشت به ایران میشدند، معضل سیاسی مضاعفی برای رژیم اسلامی ایجاد میشد. حکومت اسلامی با توسل به اینهمه جنایت، میلیونها نفر از مخالفین پیگیر خود را از کشور رانده، و از بازگشت آنان به داخل، بویژه در شرایط کنونی جلوگیری خواهد کرد. دولت عراق نیز در همین حال، از اهمیت فلج ساختن نیروهای مجاهد در عراق بنفع رژیم اسلامی، آگاه است. از این رو تهاجم به مجاهدین را میتوان نوعی خوش خدمتی و چاپلوسی، چه بسا حمایت علنی و آگاهانه از جناح ولی فقیه، در برابر محالفین داخلی آن محسوب نموده، که میتواند، اهداف اقتصادی و یا سیاسی معینی نیز برای دولت عراق را در معاملات کنونی آن با حکومت اسلامی، بدنبال آورد.

در ارزیابی از اقدام فوق در همین حال، وضعیت و منافع دولت عراق را نیز، نباید از نظر دور ساخت. امروزه در این کشور این ارتش و پلیس عراق هستند، که رسماً مسئولیت تأمین امنیت را بدست گرفته اند. به همین دلیل دولت عراق، برای اثبات اتوریته و قدرت خود در اعمال حاکمیت " ملی"، بدنبال هر موقعیت مناسبی برای ابراز وجود، و نمایش توانایی سلطه گری خود، علیه توده های مردم عراق است. اشغال شهرک اشرف، یک طعمه ساده از نظر نظامی، اما یک اقدام مهم از نظر سیاست داخلی، برای دولت نوری المالکی در این کشور است. مجاهدین از دید حکومت عراق، گروهی شورشی محسوب شده، که اتوریته دولت عراق را زیر سوال برده اند. دولت عراق از نظر خود تا زمانی که دست به اعمال قدرت در این زمینه نزده است، نمیتواند در منازعات داخلی، برای مثال با دولت خودمختار کردستان، با دست باز عمل کند. رهبری سازمان مجاهدین، هیچیک از عناصر مشخص بالا را در محاسبات سیاسی وارد نکرده، خود را با مصوبات پارلمان اروپا و یا مصاحبه فلان سناتور آمریکایی و لرد مجلس اعیان انگلستان، فریب دادند.

صرفنظر از همه مسائل یاد شده در بالا، باید ضمن محکومیت فوری تهاجم به ساکنان شهرک اشرف، روشن ساختن مسئولین قتل و مجروح ساختن ساکنان بی دفاع آن، خواهان آزادی فوری بازداشت شده گان، و انجام ترتیبات سریع برای خروج اعضاء این سازمان از عراق گردید. در وحله اول و بعنوان یک راه حل موقتی، میتوان کلیه ساکنین این شهرک را، در اسرع وقت به یکی از کشورهای همسایه نظیر اردن منتقل نموده، در مراحل بعدی، اقدامات مناسب تری را در این رابطه انجام داد.

www.j-shoraie.blogspot.com pouyane50@yahoo.de
آرشیو: www.j-shoraii.blogspot.com
--------------------

نقل مطالب این وبلاگ در سایتهای خارج از کشور، با - و یا بدون ذکر منبع آزاد است.

نقل مطالب این وبلاگ در سایتها و نشریات داخل کشور، بدون ذکر منبع، بدون نام نویسنده، و یا با نام مستعار، همچنین با تغییر عنوان، بشرط عدم تغییر جدی در محتوای آنها آزاد است.

نگارنده این سطور، به این دلیل هرگز علیه فرد و یا مؤسسه ای، دست به اعتراض و افشاءگری نخواهد زد.

------------------------------