در روزهای گذشته- حداقل 3 مورد- نیروهای سرکوبگر رژیم، جوانانی را در خیابان با ضرب و شتم شدید، و یا تیراندازی به قتل رسانده اند. این اما، با تغییر و تحولاتی در رأس دستگاه سرکوب نیز، همزمان گردیده است: آنجا که جانوری نظیر پاسدار نقدی، به فرماندهی بسیج منصوب میشود.
رژیم اسلامی، نظیر همه 30 سال گذشته، همچنان استراتژی تهاجم و تشدید مداوم سرکوب را در پیش گرفته، بهیچوجه، شبهه ای در روش حکومتگری تاکنونی خود باقی نمیگذارد. این تنها سازشکاران و تسلیم طلبان بودند که مردم را وادار ساختند، از قاتلین و شکنجه گران خیابانی، " حمایت، حمایت" طلب کرده، حتی برای محافظت از جلادان رژیم، در جلو آنها صف بکشند! جریان ارتجاعی اصلاح طلبان حکومتی- که امروزه ادعای مالکیت مبارزات خیابانی مردم را دارند- برای تجمعات روز 13 آبان نیز، از مردم دعوت میکنند، با هدیه گل سرخ به جانیان ولی فقیه، برای دموکراسی و آزادی مبارزه کنند!
سنتهای مبارزاتی در تاریخ معاصر ایران، تنها در شکل و محتوای تهاجمی آن، قادر شدند، تغییری در حکومتگری نظام حاکم ایجاد کنند. این قبل از هر چیز به نقش نیروهای مسلح در انقلاب مشروطیت و نقش سازمان چریکهای فدایی خلق ایران در دوران انقلاب بهمن( 1349- 1360) مربوط است. تسلیم طلبی و کشاندن صلیب خود بر بالای تپه، جز تشدید برده گی و جهنمی تر شدن زندگی، ثمری نداشته است.
--------------------
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر