تهاجم سرکوبگران به مردم در روز 8 مهر در شهر زاهدان
یادداشت های روزهای
اعتراضات -2
پیشروان زنان و جوانان
ایران پانزدهمین روز اعتراضات خیابانی خود را پشت سر گذاشتند. عوامل جنایتکاران حاکم، در
این اعتراضات در طی روزهای گذشته، بطور فزاینده ای نیز دست به تیراندازی مستقیم به
میان مردم زدند. این تبهکاری آدمکشان حکومتی منجر به قتل بسیاری از شهروندان مبارز در شهر زاهدان گردید. اعتراضات روز گذشته بویژه در چندین مورد در روز روشن
بوقوع پیوستند. از این طریق جمعیت بیشتری، بویژه از میان کارگران، کارمندان و
خانواده ها با اعتراضات کنونی تماس پیدا کرده، معترضین را به چشم دیده، با اهداف
سیاسی آنها آشنا میگردند. انجام اعتراضات در روز روشن و بطور خاص در شهرهای بزرگ،
بسیار اهمیت داشته، باید هر چه بیشتر به روال ثابت و غالب در این دور از اعتراضات
تبدیل گردد. این روند بطور اجتناب ناپذیری به پیدایش سطح معینی از کیفیت سیاسی در روابط
میان پیشروان و منطبق با آن: به سطح معینی از تشکل سیاسی مبارزین نیز منجر میگردد.
یک "کمیته
هماهنگی" از مبارزین میتواند در ابتداء در هر شهری، و حتی در یک شهر کوچک
و دور از مرکز تشکیل شود. این "کمیته هماهنگی" ظاهراً محدود اما
قادر است، در صورت موفقیت نسبی و ادامه کاری آن، بتدریج به یک "کمیته
هماهنگی سراسری" مبدل گردد. در این حالت هم لزومی به حضور فوری نماینده
گان همه شهرهای کشور در آن نیست. یک "کمیته هماهنگی سراسری"
میتواند با شرکت نماینده گانی از تهران، تبریز و اهواز شکل
گرفته و از قدرت کافی برای تأثیرگذاری سیاسی برخوردار شود. از این پس دیگر پیوستن
سریع همه شهرهای بزرگ و کوچک کشور به آن، فقط مسئله زمان است.
تشکیل یک "کمیته
هماهنگی"، و سپس "کمیته هماهنگی سراسری" میتواند در
ادامه خود به پیدایش یک "شورای ملی انقلاب دموکراتیک" منجر گردد.
اما دست یابی به هر سطحی از کیفیت سیاسی و رهبری مبارزاتی، مشروط به قدرتگیری و
رواج سطح و نوع معینی از مبارزه، و این یعنی: شرکت توده وسیع تری از بخشهای مختلف مردم
در این مبارزات است. بویژه اینکه، امکان دستگیری مبارزان خیابانی برای ارگانهای
سرکوبگر رژیم باید بطور محسوسی کاهش یافته باشد. بدون شرکت توده های کارگر و
کارمند از طریق انجام اعتصاباتی که همراه با خواسته های سیاسی ملی باشند، فرارویی
به تشکیل "شورای ملی انقلاب دموکراتیک" غیرممکن است.
"کمیته هماهنگی"، باید منحصراً از مبارزان خیابانی، کسانی که در وسط
میدان حضور دارند، صرفاً در داخل کشور و در نشست حضوری اعضاء آن شکل گرفته، و از
جریان تأسیس آن نیز یک گزارش قابل استناد بمنظور انتشار علنی در فرصت مناسب تنظیم
شود. در چنین حالتی، این گزارش نشانه اراده واقعی مؤسسین
آن بوده، در میان سایر مبارزان در شهرهای دیگر کشور نیز اعتماد ایجاد کرده و اراده
آزاد میکند. دخالت دسته جات بی مسئولیت و قدرت طلب خارج از کشوری در سنبل کردن
اینترنتی ارگانهای اختراعی خود، بدون تردید به جنبش اعتراضی کنونی لطمات سنگینی
وارد خواهد ساخت. "سلطنت طلبان"، "مجاهدین" و
"قوم گرایان" بیش از هر جریان دیگری، مستعد راه انداختن انواع
گوناگونی از "کمیته" های جعلی هستند! مؤسسین این "کمیته"
واقعی نباید از کشور خارج شوند، و یا مدام مهمان بحثهای سفارشی احزاب حاکم و
بازیچه نیات مشکوک قدرتهای سلطه گر در رسانه های امپریالیستی شده و این تصور مخرب
را در میان سایر مبارزان و مردم عادی ایجاد کنند، که گویا هدف واقعی آنها، مشهور
شدن به قصد دریافت پناهنده گی از کشورهای غربی است!
دخالت غرب و سرسپرده
گان آن، قطعاً موجب شکست هر جنبش اعتراضی در ایران میگردد- جدیدترین تجربه در این
رابطه مربوط به کشورهای تایلند و میانمار است. مردم عادی ایران از
نزدیک شدن به چنین اعتراضاتی پرهیز خواهند کرد، از آنجا که براساس تجربه شخصی و
ملی، غرب در شکست همه جنبشهای اعتراضی و انقلابی در ایران نقش تعیین کننده ای ایفا
کرده است. تجربه کودتای نظامی قدرت امپریالیستی انگلستان از طریق دسته قزاق و تحت سرکردگی ژنرال آیرون
ساید و رضا خان میرپنج (1299)، و سپس تجربه بشدت تحقیرآمیز و نابود کننده کودتای
ضد ملی 28 مرداد سال 1332 توسط دولت های آمریکا، انگلستان و ارتش محمدرضا پهلوی، از عناصر تعیین کننده خودآگاهی
ملی شهروند ایرانی است. برای شهروند ساده و پرتجربه ایرانی، تحمل همین رژیم
بربرمنش برای دهه ها، بمراتب ساده تر از تحمل یک رژیم تحمیلی کشورهای امپریالیستی
از نوع عراق و افغانستان و لیبی است.
اکبر تک دهقان
9 مهر 1401-1 اکتبر 2022
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر