بسوی بوسه میرویم
بسوی بوسه عشق
بسوی جاودانه لحظه ... 1
یادداشت های روزهای اعتراضات-3
سال هولناک 1360 سال شروع درنده خویی علنی رژیم خمینی و
خامنه ای و بهشتی و رفسنجانی بود. با سرعتی باورنکردنی هزاران نفر در سراسر کشور
با وحشیگری غیرقابل تصوری بازداشت شدند، و بعضا همان روز و یا روز بعد مقابل جوخه
اعدام دژخیمان ایستادند. اکثریت آنها را دانش آموزان و دانشجویان، فارغ التحصیلان
جدید و زندانیان سیاسی سابق تشکیل میدادند.
زندانیان را در شب اعدام و یا اوائل بامداد از سلول ها
به بیرون می آوردند و در راهرو زندان به صف میکردند. آنها دست بر شانه نفر جلوتر
از خود گذاشته، بعضی در سکوت و بعضی دیگر در بغض تلخ و گریه ساکت، لحظات آخر
زندگی در باد و آفتاب و یادآوری خاطرات خانواده و مدرسه و کوچه و محله خود را به
پایان میرساندند. همه در سنی که هنوز چیزی از زندگی در شرایط بزرگسالی را تجربه
نکرده، و تحقق همه آرزوهای انسانی، شخصی و احساسی آنها هنوز در برابرشان قرار
داشت. از روز 30 خرداد سال 1360 تا آبان سال 1361 بیش از 11 هزار نفر در سراسر
کشور به جوخه اعدام سپرده شدند و یا ضمن مقاومت در لحظات بازداشت به شیوه وحشیانه
ای و بعضاً مقابل چشمان مادران خود به قتل رسیدند.
ترانه "غوغای ستارگان" در میان
زندانیان آن سال ورد زبان بسیاری از جانباختگان بود. همه کسانی که آن سالهای
دهشتناک را بیاد دارند، بخاطر می آورند که این ترانه، لحظات آخر زندگی بسیاری از
زندانیان سیاسی را همراهی کرده است.
ترانه "غوغای ستارگان" از پروین
امشب در سر شوری دارم
امشب در دل نــوری دارم
باز امشب در اوج آسـمانم
رازی بـاشـــد بـا ستارگانم
از شـادی پـر گـيرم کـه رسـم بـه فلک
سرود هستی خوانم در بر حور و ملک
در آسمان ها غوغا فکنم
سبو بريزم ساغر شکنم
امشب يک سر شوق و شورم
از ايـن
عــالــم گــويــی دورم
امشب يک سر شوق و شورم
از ايـن عــالــم گــويــی دورم
با ماه و پـرويـن سخنی گويم
وز روی مه خـود اثـری جويـم
جان يابم زين شب ها، جان یابم زین شب
ها
مـاه و زهـره را بــه طـرب آرم
از خود بي خبرم ز شعف دارم
نغمه ای بر لب ها
نغمه ای بر لب ها
امشب يک سر شوق و شورم
از ايـن عــالــم گــويــی دورم
امشب در سر شوری دارم
امشب در دل نــوری دارم
باز امشب در اوج آسـمانم
رازی بـاشـــد بـا ستارگانم
امشب يک سر شوق و شورم
از ايـن عــالــم گــويــی دورم
***
اکبر تک دهقان
13 مهر1401- 5 اکتبر 2022
------------------------
1- قطعه کوتاه بیاد مانده از شعری از یک زندانی سیاسی
گمنام در روزهای آخر زندگی در زیر کاسه دستشویی یکی از سلولهای بازجویی در زیر
زمین زندان گوهردشت در انتهای سال 1363.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر