اکبر تک دهقان
24 تیر 1392- 15 ژوئیه 2013
جبهه نجات ملی مصر را بیش از 35 سازمان و نهاد دموکراتیک،
در 22 نوامبر 2012- 2 آذر 1391، تشکیل
داده اند. آخرین مطالب موجود در ویکی پدیای آلمانی، هنوز
از تعداد دقیق و کنونی اعضاء این ارگان، و همچنین معرفی بعضی از اعضاء آن اطلاعات
کافی منتشر نکرده است. نگارنده این سطور، به کمک اطلاعاتی از منابع دیگر، تلاش
کرده است، تصویر اندک کامل تری از این موضوع بدست بدهد.
هماهنگ کننده جبهه نجات ملی مصر،
محمد البرادعی، رئیس "حزب قانون اساسی"، همچنین رئیس سابق آژانس بین
المللی انرژی اتمی وابسته به سازمان ملل در سالهای 1997 تا 2009 است. جایزه صلح نوبل بدلیل فعالیتهای این نهاد در جلوگیری
از گسترش سلاحهای هسته ای، در سال 2005 به این آژانس و رئیس آن تعلق گرفت.
البرادعی در کلیه مذاکرات مربوط به مسئله هسته ای رژیم اسلامی، با مهارت حرفه ای،
احساس مسئولیت، علاقه و نوع دوستی نسبت به مردم اسیر ایران، ضمن تلاش برای پیشبرد
وظایف خود و محدود ساختن تشبثات تبهکارانه رژیم اسلامی، از هرگونه اظهارات مسئله
ساز برای مردم ایران پرهیز کرده، به وضوح و علنی، توسل به راه حل نظامی برای توقف
برنامه هسته ای حکومت اسلامی را رد کرد. او همچنین در موارد متعددی نیز، درست به
همین دلیل، با سیاستها و مواضع نماینده دولت آمریکا در این ارگان مخالفت نموده،
نشان داد، خود را وامدار قدرتهای امپریالیستی و موظف به عمل به دستورات آنها نمی
بیند. البرادعی در مراسم دریافت جایزه صلح نوبل، ضمن انجام سخنرانی خود گفت:
"فقر و نا امیدی، "
زمین باروری" برای جرم و جنایت سازمانیافته، جنگهای داخلی، تروریسم و
افراط گرایی است."
چهره های مؤثر در جبهه نجات ملی
مصر عبارتند از:
محمد البرادعی (1942، استان جیزه در شمال مصر)؛
از "حزب قانون اساسی"، که یک حزب دموکراتیک عمومی، سکولار و مدافع حکومت
قانون است.
حمدین صباحی (1954، کفر اش شیخ، شمال مصر) از "حزب
کرامت"؛ این یک حزب ناصریست جدید است، که خود را "آلترناتیو
دموکراتیک" نامیده، در همان حال، با روشهای اعمال قدرت جمال عبدالناصر
مرزبندی میکند.
امر موسی (1936، قاهره)؛ از سال 2001 تا سال 2011 دبیرکل
اتحادیه عرب و پیش از آن، وزیر امور خارجه مصر بود. او از سال 2012، رئیس
"حزب کنفرانس" است.
امر حمزاوی (1968)، دکتر
علوم سیاسی، فعال حقوق بشر و نویسنده. او پیشنهاد پست وزارت جوانان تحت نخست وزیری
احمد شفیق را در سال 2011 رد کرد.
حسین عبدول غانی؛ یکی از سخنگویان جبهه نجات ملی و
مدافع ادامه تظاهرات تا سقوط محمد مرسی.
سامع آشور؛ یکی از سخنگویان جبهه نجات ملی و
مخالف سازش ناپذیر محمد مرسی.
خالد داوود؛ یکی از سخنگویان جبهه نجات ملی،
که در همان حال، عضو جناحی انشعابی از اخوان المسلمین، یعنی "حزب
پیشاهنگ" است.
جبهه نجات ملی مصر بدنبال اطلاعیه
محمد مرسی پیرامون رسمیت قانون اساسی جریانات اسلامی، در تاریخ 22 نوامبر 2012 و
با اهداف زیر تشکیل یافته است:
1- محمد مرسی باید بیانیه قانون اساسی مصوب
مجلس مؤسسان- که مخالفین از آن رانده شده و یا خارج شده بودند- را پس بگیرد.
2- قرار برگزاری رفراندوم برای تصویب نهایی
قانون اساسی در انتهای ماه دسامبر 2012 لغو گردد.
3- تشکیل یک مجلس مؤسسان جدید با شرکت همه
طرفهای ذینفع.
محمد مرسی، هیچیک از خواسته های فوق را نپذیرفت.
لیست اعضاء کنونی جبهه نجات ملی مصر، بدون لحاظ قدرت و
اهمیت سیاسی در ترتیب معرفی، و بنقل از ویکی پدیای آلمانی و مصری، شامل احزاب زیر
میگردد:
1- حزب ناصریست؛ 1984،
ناسیونالیسم عربی، پان عربیسم، سوسیالیسم عربی، بطورکلی در طیف چپ.
2- حزب سوسیال
دموکرات مصر؛2011، چپ میانه، سکولاریسم، لیبرالیسم چپ، سوسیال دموکراسی؛ حازیم
الببلاوی نخست وزیر موقت کنونی، به این حزب تعلق دارد. عضو ناظر "حزب سوسیال
دموکرت اروپا".
3- حزب فهد نوین
(حزب هیئت نمایندگی جدید)؛ 1978، یک حزب ناسیونال لیبرال، سکولار، راست
میانه، با بیش از 2 میلیون نفر عضو. در جامعه، به حزبی که به سیستم سابق هم نزدیک
است، معروف شده است. حزب مخالف حزب حسنی مبارک در پارلمان سابق این کشور.
4- حزب آزاد مصر
(امر حمزاوی)؛ 2011، چپ میانه، لیبرالیسم چپ، سوسیال دموکراسی.
5- حزب مصریان آزاد؛ 2011، حزبی با 100000 عضو، مدافع سکولاریسم، جامعه مدنی و آزادیهای
اجتماعی.
6- حزب قانون اساسی (محمد البرادعی)؛ 2012، یک حزب عمومی دموکراتیک و ملی؛ این حزب در حال
مذاکره برای ایجاد یک ائتلاف سیاسی پایدار با حزب سوسیال دموکرات مصر است.
7- حزب سوسیالیستی اتحاد خلق؛ 2011، چپ و سوسیالیسم؛ شکل گرفته از وحدت برخی گروههای چپ و گرایشاتی
از کمونیستهای سابق.
8- اتحاد ملی برای تغییر؛ 2010، سقفی برای اتحاد عمل سازمانهای اجتماعی و افراد مستقل از همه
نظرات و مذاهب که بعضاً دارای وابستگی حزبی هم بوده، و برای تغییرات در
جامعه مصر تلاش میکنند. رئیس سازمان فوق محمد البرادعی است. هدف این گروه، تحقق
دموکراسی و عدالت اجتماعی عنوان شده است.
9- حزب اتحاد ملی پیشرو؛ 1976، تشکیل شده از چندین جریان مارکسیستی، معتقد به سوسیالیسم
دموکراتیک و سیاست چپ، از مدافعین دستاوردهای اجتماعی انقلاب 1952 تحت رهبری جمال
عبدالناصر و محمد نجیب، مخالفت با بازپس گرفتن نتایج این انقلاب برای توده های
زحمتکش، 150000 نفر عضو.
10- حزب کنفرانس (امر موسی)؛ 2012، دموکراتیک و عمومی، تشکیل شده از 25 گروه ،که بخشی از فعالین سابق در حزب
حسنی مبارک تا جریانات لیبرال چپ را در بر میگیرد.
11- حزب کرامت (حمدین صباحی)؛ 1996، ناصریستهای چپ، سکولاریسم، دموکراسی و عدالت اجتماعی.
12- حزب توسعه و اصلاحات؛ 2009، لیبرالیسم، تأسیس شده از سوی یک میلیاردر مصری و همفکران او.
13- حزب کمونیست مصر(حزب نزدیک به شوروی سابق)؛ 1975، مارکسیسم- لنینیسم، برای دموکراسی و عدالت
اجتماعی.
14- جبهه ملی زنان؛
15- جنبش خلقی مصر؛
16- جبهه ملی دموکراتیک؛
17- حزب صلح اجتماعی؛
18- حزب آزادی؛
19- حزب نسل دموکراتیک؛
20- حزب مصر؛
21- اتحادیه عمومی مزرعه داران؛
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر