شیوه برخورد به
ادیان و مذهب حاکم
حق باور و عدم
باور به دین
1- آزادی عدم
اعتقاد و یا اعتقاد به دین بمثابه یک باور شخصی.
2- حق فعالیت های دموکراتیک مذهبی/ضد
مذهبی در میان بزرگسالان.
3- حق شهروندان، رسانه ها و مؤسسات به انجام
فعالیت های آزادانه پژوهشی- انتقادی در هر موضوعی که به مذاهب مربوط
باشد.
4- حق اعتراض علنی شخصی/روزمره، برخورد
فردی/گروهی و یا هنری/ژورنالیستی به ادیان، مضامین، کتب، تاریخ، چهره
ها، علائم و سمبل های مذهبی.
مناسبات دولت و
دین
5- جدایی دین از دولت و سیستم اداری،
از نظامات قضایی و قانونگذاری، کشوری، استانی و شهری؛ جدایی دین از محیط
کار، مؤسسات آموزش عمومی، تعلیم و تربیت در خانواده و از
محیط روابط اجتماعی؛ دین امر شخصی هر فرد بزرگسالی است و
نباید نقشی در روابط کشوری و مناسبات اجتماعی میان شهروندان ایفا کند.
6- قطع فوری هرگونه کمکهای دولتی به مؤسسات
مذهبی، مراسم ها، اماکن تحمیق و آموزش عبودیت و ترویج بردگی و خشونت، احزاب،
نهادها و رژیمهای مذهبی در جهان.
7- حق دولت دموکراتیک در ایران به بازپس
گرفتن وام ها و کمکهای بلاعوض که از سوی رژیم اسلامی و نهادهای مذهبی- اقتصادی
آن به احزاب و یا دارودسته های مذهبی بویژه در خاورمیانه پرداخت شده است.
8- جمهوری دموکراتیک ایران، "مذهب
رسمی"، "مذهب اکثریت"، "مذهب اقلیت" و
"اقلیت های مذهبی" را برسمیت نمیشناسد. "اکثریت"
و "اقلیت" تنها در ارتباط با احزاب سیاسی، موقعیت اقتصادی و قدرت
اجتماعی کاربرد خواهند داشت.
9- حذف همه مواد درسی اسلامی از سیستم آموزش عمومی؛ حذف مطالب، اشارات مذهبی و خرافی از متون آموزشی در کشور. معیارهای علمی، تجربی، اقتصادی، تولیدی و صنعتی، فرهنگی پیشرو، دموکراتیک، عدالتجویانه، آزادیخواهانه و ترویج ارزشهای انسانی معیار تعیین مواد درسی و انتخاب کتب خواهند بود.
10- عدم برسمیت شناسی و ذکر هویت مذهبی برای شهروندان
در اسناد دولتی؛ از آنجا که برسمیت شناسی رسمی هویت مذهبی با موضوع تعهد فرد
به رعایت قراردادهای حقوق شهروندی در تناقض قرار میگیرد: بنا بر تجارب انکار
ناپذیر، باور حقیقی به مذهب و عمل به دستورات آن، توانایی فرد را در کسب
هویت شهروندی و احترام به حقوق فردی و اجتماعی دیگران محدود میسازد. باور
"بنده" وار به آئین های مذهبی، به شرایط نظامات غیر شهروندی تعلق داشته
و با حقوق و تعهدات دموکراتیک مغایرت دارد.
11- جدایی دین از
سیاست خارجی و قراردادهای خارجی کشور. عدم اتخاذ تاکتیک های مذهبی از
سوی نظام دموکراتیک در مناسبات بین المللی خود. عدم دخالت سیاسی دولت ایران در کم
و کیف و کارکرد مذاهب موجود در کشورهای دیگر. عدم ایجاد ارتباط با نهادهای مذهبی
بین المللی از سوی دولت ایران. عدم ورود جمهوری دموکراتیک به اتحادها و
سازمانهایی که دین خاصی بخشی از ویژه گی های سیاسی آنها را میسازد، نظیر
"سازمان همکاری اسلامی."
مناسبات احزاب
سیاسی و دین
12- جدایی دین از
محیط فعالیت های سیاسی، احزاب سیاسی، عناصر فعال سیاسی، رسانه ها و اطلاعیه
های آنان؛ و این یعنی:
ممنوعیت موضع
گیری های علنی احزاب و یا رسانه های گروهی عمومی بنفع مذاهب و یا سلطه گران مذهبی دوره
های سپری شده.
غیر قانونی بودن استفاده از تاکتیک های مذهبی
در فعالیت های سیاسی/اجتماعی/فرهنگی.
غیر مجاز بودن ارسال
پیام از سوی احزاب و یا مسئولین آنها به مناسبت ایام و یا مراسم های
مذهبی.
حذف ذکر استفاده جویانه
یادبودها و اشارات به رویدادهای تاریخی- مذهبی از ادبیات نوشتاری، گفتاری و
تصویری مربوط به سازمان های سیاسی کشور.
ممنوعیت استفاده از اصطلاحات و علائم مذهبی در
تبلیغات، نشریات و برنامه های سازمان های سیاسی.
ممنوعیت سمبل سازی و الگوسازی از چهره
های مذهبی عصر بدویت برای جامعه و بویژه نسل جوان قرن بیست و یکم.
غیر مجاز بودن تحمیل پوشش خاص و یا تفکیک
جنسیتی در ضمن فعالیت های اعضاء یک سازمان سیاسی.
مجاز نبودن حضور
تأییدآمیز فعالین سیاسی در مراسم های جمعیت های مذهبی و اماکن مذهبی.
عدم انجام تبلیغات مذهبی در محیط فعالیت های اقتصادی
13- جدایی دین از
فعالیت های بنگاههای تجاری و اقتصادی. عدم تبلیغ و ذکر علائم و نوشتارهای
مذهبی در اماکن فعالیت های اقتصادی- شغلی شهروندان. غیر مجاز بودن تأسیس بخش امور
مذهبی در شرکت ها و یا کمک مالی از سوی شرکت ها و تجار به جمعیت ها و بنیادهای
مذهبی. تاجران و دلالان بزرگ بازار بویژه بازار تهران از بنیانگذاران اصلی
رژیم ترور اسلامی و بانی و گرداننده همه دستگاه آدمکشی آن موسوم به "قوه
قضاییه" و عامل اصلی حمام خون دهه 60 در زندان های ایران
بوده و هستند. سرمایه داران بزرگ/متوسط در رژیم محمدرضا پهلوی با
تأسیس دفاتر مذهبی در کارخانه جات و کمک مالی به روحانیون از مشوقین
تأثیرگذار فعالیت های اجتماعی و سیاسی دستگاه روحانیت فاشیستی شیعه بودند.
تغییر سریع
قوانین اسلامی
14- جایگزینی تمام قوانین اسلامی با قوانین
دموکراتیک؛ با بکارگیری همه ظرفیت های تخصصی- حقوقی در کشور و فعالین مردمی
مقیم خارج، این قوانین باید طی مدت کوتاهی پس از سرنگونی رژیم اسلامی تغییر کرده،
تا تکمیل و یا تصویب نهایی آنها، مبنای نظامات حقوقی در کشور قرار گیرند. سرعت در
انجام این اقدام از این جهت ضروری است، که فرصت را از افراد،
جریانات ارتجاعی و یا غیر مسئول، برای سوء استفاده از خلاء ناشی
از الغاء فوری قوانین اسلامی سلب میکند.
مالکیت مؤسسات
مذهب حاکم
15- تملک کلیه مسجدها، زیارتگاه ها، کتابخانه
ها، مراکز تربیت آخوند ("حوزه های علمیه"، "مدرسه های
دینی")، موزه ها و مراکز "فرهنگی" متعلق به مذهب حاکم
(شیعه) و سپردن مالکیت آنها به "نهاد ملی مالکیت عمومی"؛ تعیین
شیوه برخورد به آنها بر اساس نیازهای توسعه اقتصادی- اجتماعی کشور.
16- تملک همه نهادها و مؤسسات اقتصادی- مالی
(املاک و بناها، شرکت ها و سهام شرکت ها، بنیادها، کمیته ها ...) متعلق به مذهب
حاکم و سپردن آنها به "نهاد ملی مالکیت عمومی".
الغاء مقررات
اجتماعی سرکوبگرانه
17- الغاء فوری هرگونه مقرراتی که دستگاه
مذهبی ضد مردمی حاکم برای پوشش، خوراک و آشامیدن شهروندان وضع
نموده و یا عمل به دستوراتی را در مناسبت ها، روزها و یا ماههای معینی الزامی
ساخته است (نظیر "روزه گرفتن").
18- لغو تعطیلات اسلامی و جایگزینی آنها
با تعطیلات ناشی از مناسبت های مربوط به جامعه مدرن، ملی و بین المللی.
19- حذف فوری همه اعلام و نامهای مذهبی/حکومتی
برای خیابان ها، میادین و اماکن عمومی؛ جایگزینی آنها با عناوین مشوق کار و
تلاش، فرهنگ و هنر و همبستگی شهروندی میان مردم.
20- ممنوعیت استفاده از علائم و پوشش مذهبی در
ملاء عام برای نماینده گان مذهب حاکم (شیعه) بدلیل بار سیاسی و سرکوبگرانه آن،
در عین احترام به حق شهروندان در انتخاب پوشش دلخواه خود.
قطع عملیات
سادیستی/مازوخیستی توسط دستگاه مذهب حاکم
21- ممنوعیت نمایش و اجرای همه اشکال بدوی و
سادیستی قدرت نمایی لمپنی- اسلامی بمنظور ارعاب مردم و تنزل ارزش های
انسانی؛ نظیر مراسم های سینه زنی، قمه زنی، تعزیه خوانی، نوحه خوانی، مداحی و
چاپلوسی، نماز جمعه و جماعت، برپایی "تکیه"، راه انداختن "سفره"
های اسلامی و ذبح حیوانات خارج از محیط حرفه ای ("قربانی کردن").
22- ممنوعیت گریاندن و نمایش خفت و خواری و ذلالت
انسان توسط وابستگان به مذهب حاکم (شیعه) از طریق فعالیت های مذهبی. ممنوعیت ایجاد احساس گناه
در انسان ها و ترساندن مردم از "آخرت" و "جهنم"
و "عزرائیل". ممنوعیت تولید غم و اندوه و مشغولیت مردم با کشمکش های قبیله
ای 1400 قبل در کشورهای عراق و عربستان کنونی.
23- ممنوعیت تبلیغ و وعده "بهشت"
به مردم و تضعیف انگیزه، تلاش و شور انسانها برای تغییر شرایط زندگی شخصی خود. ممنوعیت
تبلیغ "تقدیر و سرنوشت" و آسیب زدن به روح امید به موفقیت،
و ممانعت از ساختن زندگی فردی توسط انسان مستقل و خلاق. ممنوعیت تبلیغ
"ظهور امام زمان" و آسیب رساندن به قدرت فردی، توانایی
اجتماعی و مسئولیت ملی در تغییر شرایط زندگی عمومی.
24- جایگزینی این اقدامات ضد مدنی با تجمعات
شهروندان، سمینارهای اطلاعاتی- علمی، مراسم ها و جشنهای عمومی و خیابانی،
روابط گسترده خانواده ها، مسابقات و رقابتهای علمی، ورزشی و هنری، مناسبت ها و
جشنهای انجمن ها و نهادهای صنفی- اجتماعی از گروه های شغلی، سنی و فرهنگی متعدد.
25- ممنوعیت تشکیل هیئت های مذهبی عزاداری و
سینه زنی بمثابه اشکال سازمانی اولیه تأسیس رژیم ترور اسلامی در ایران ("هیئت
های مؤتلفه" و "حزب مؤتلفه" کنونی).
26- الغاء هرگونه مراسم ها و اقدامات مذهبی تحت عنوان مراسم های خیابانی نظیر ماههای محرم، رمضان و "نیمه شعبان".
27- ممنوعیت حضور کودکان و جوانان کمتر از 18
سال در مراسم های مذهبی.
الغاء شغل آخوند
اسلامی (شیعه)
28- برچیدن شغل آخوند اسلامی برای
وابستگان به مذهب حاکم (شیعه) و انطباق محتوای این شغل برای مذاهب دیگر با محتوای
استانداردهای دانشگاهی- دولتی در این زمینه؛ انحلال کلیه مراکز تربیت مبلغین/مداحان
مذهب حاکم (شیعه) در ایران ("حوزه های علمیه" و "مدارس دینی").
29- تحصیل و تدریس تاریخ مذاهب خاورمیانه
بمثابه یک ماده درسی و یک رشته دانشگاهی. توافق میان دولت و نماینده گان
جمعیت های دموکراتیک مذهبی در ایران (مسلمانان سنی، مسلمانان شیعه، زرتشتیان،
مسیحیان، کلیمیان، بهاییان و سایرین) به این منظور.
30- اداره مراکز/مؤسسات مربوط به مذاهب مسلمانان
سنی، مسلمانان شیعه، زرتشتیان، مسیحیان، کلیمیان، بهاییان و سایرین مشترکاً توسط جمعیت
های دموکراتیک این مذاهب و نهاد دولتی مربوط به حفظ آثار باستانی کشور.
امکاناتی که میتواند در اختیار نماینده گان جمعیت دموکراتیک مذهبی شیعیان قرار
بگیرد، باید از طریق قانونی جداگانه اعلام گردد.
الغاء موقعیت
مذهبی "مرجع تقلید" و "رساله"
31- الغاء عنوان مذهبی و شغل "مرجع
تقلید" بمثابه موقعیتی تماماً ضد دموکراتیک، بازمانده از دوران
برده داری و تجسم برده سازی مجدد انسان آزاد؛ فرهنگ "تقلید
مذهبی" و اطاعت از"مرجع تقلید" یکی از پایه های مهم عقب
مانده گی فرهنگی جامعه و از عوامل زمینه ساز استقرار رژیم ترور اسلامی
محسوب میگردد. ممنوعیت انتشار و ترویج آثار ضد دموکراتیک تحت
عنوان "رساله" از سوی چنین مرتجعینی در ایران بمثابه نوعی از
تبلیغات فاشیستی. در عین حال در
دسترس بودن همه این آثار در کتابخانه های بزرگ و مراکز دانشگاهی برای اهداف
پژوهشی علاقمندان.
استقلال مشاغل
از دستبرد مذهب حاکم
32- عدم دخالت روحانیون وابسته به دستگاه
مذهب حاکم (شیعه) در امور عقد و ازدواج و طلاق یا مسافرت های
مذهبی به کشورهای دیگر؛ انجام همه مراحل این امور بر اساس قوانین عمومی و نظارت و مدیریت
سازمان های دولتی و خصوصی غیر مذهبی. در صورت نیاز، ساماندهی
مراسم های مورد علاقه شهروندان از طریق قانونی جداگانه برای مواردی که رعایت
باورهای مذهبی فرد ضرورت داشته باشد؛ نظیر موارد تولد، ازدواج و مرگ.
33- ممنوعیت فعالیت های روحانیون وابسته
به مذهب حاکم (شیعه) در برگزاری مراسم های مربوط به مرگ و یادبود؛ جدایی
این مراسم ها از موقعیت مذهب حاکم (شیعه) و کسب و کار نماینده گان آن؛ انجام مراسم
های مرگ و یادبود باید بمثابه یک حرفه مدنی به رسمیت شناخته شده و تحت مقررات
قوانین کار/شرکت ها/مالیات ها در کشور انجام گیرد.
عناوین تبعیض
آمیز و اسناد دولتی
34- حذف عناوین مذهبی و سیاسی غیر
دموکراتیک از اسناد دولتی و رسانه های گروهی عمومی، نظیر: آیت الله، حجت
الاسلام، شیخ، طلبه، سید، حاج، حاجی، شاهزاده،
ولیعهد، اعلیحضرت، والاحضرت، شهبانو، شاهدخت و نظایر آنها؛ این عناوین
فاقد جوهر دموکراتیک بوده، آشکارا مروج فریبکاری، خرافات، سلطه گری بیرحمانه،
نابرابری حقوقی، نژاد گرایی و تبعیض میان مردم هستند.
35- برسمیت شناسی حق افراد و مؤسسات به تغییر
بدون موانع اسامی مربوط به اماکن و مؤسسات که با هدف قطع رابطه با
تاریخ مذاهب سلطه گر و ضد پیشرفت در ایران صورت گیرند.
الغاء دریافت
پول از باورمندان به مذهب شیعه
36- الغاء
راهزنی های علنی تحت عنوان جمع آوری "سهم امام"، "خمس"، زکات" و نظایر آن. جمع آوری سهم امام، خمس و زکات برای
صدها سال وسیله اداره و گسترش دستگاه مذهب شیعه را تشکیل داده، به منبع
مالی اصلی تشکیل حکومت ترور اسلامی در ایران تعلق دارد. پرداخت کننده
گان ثروتمند چنین کمکهایی در دوره های حاضر بویژه به این بهانه، در سایه آن و به
انحاء مختلف از پرداخت مالیات های خود نیز طفره رفته اند.
37- انحلال نظام "صدقه"؛ روش و
اهداف تقسیم "صدقه"، نفی حقوق انسان آزاد و تبدیل او به موجودی
شایسته ترحم را بازتاب داده با جایگاه اجتماعی شهروند مستقل مغایرت
دارد. بدین وسیله
همچنین: بستن راه احتمال فرار مالیاتی از این طریق.
38- ادغام همه پرداخت ها و ارائه کمکها به افراد
در سیستم مالیات ها و کمکهای اجتماعی دولتی؛ قطع نفوذ عناصر و دسته جات
مذهبی از این امور.
جمعیت های مذهبی
بمثابه سازمان های اجتماعی
39- اعلام جمعیت های مذهبی بمثابه سازمان های اجتماعی و لزوم تبعیت آنها از قوانین عمومی کشور نظیر قوانین شرکت ها، مالیات و دارایی، قانون کار، قوانین نظام وظیفه، قوانین حقوق زنان، خانواده و کودک؛ لزوم علنی بودن ساختارهای اداری- آموزشی و اقتصادی- مالی این مؤسسات و الزام این جمعیت ها به پاسخگویی و گزارش دهی به جامعه؛ حق کارکنان جمعیت های مذهبی به داشتن تشکل های صنفی، نظیر سندیکا و انجمن های صنفی.
40- جمعیت های مذهبی در ایران باید حقوق
دموکراتیک اعضاء منتقد خود را رعایت کرده، از بی اعتنایی به منتقدین خود و
اعمال توطئه سکوت علیه آنان پرهیز کنند. جمعیت های مذهبی باید راه رفرم و
اصلاحات در کلیه عرصه های مربوط به مذاهب را باز گذارده، با اعضاء خود و جامعه
در کنش و واکنش مولد قرار داشته، از محصور شدن خود در یک حصار فرقه ای
ممانعت کنند.
فعالیت های
جمعیت های مذهبی
41-
شرط هرنوع فعالیت های جمعیت های مذهبی در ایران تأکید صریح مؤسسان و مدیران آنها بر موارد زیر است. این
تعهدات در آئین نامه ها، مقررات، ساختار فکری، برنامه های آموزشی، تبلیغی و
اداری همه جمعیت های مذهبی کشور بایستی بعنوان یک قرارداد اجتماعی
بنیادین مورد پذیرش قرار گیرند:
به رعایت حقوق و آزادیهای دموکراتیک همه
شهروندان متعهد گردند.
حقوق سایر جمعیت های مذهبی به فعالیت
بدون مزاحمت را بپذیرند.
حق استقلال زن
از مرد را بعنوان شهروند برابرحقوق رعایت کنند.
به امر برابری حقوق زنان و مردان در کلیه
عرصه های زندگی فردی و اجتماعی احترام بگذارند.
حقوق زنان در انتخاب پوشش دلخواه، تحصیل،
انتخاب همسر، ارث، نگهداری از فرزند، طلاق، سقط
جنین، شغل و آموزش شغلی، آداب و معاشرت، مسافرت، تفریح
و روابط اجتماعی را بپذیرند.
خانواده ایرانی
را بمثابه نهادی مطلقاً انسانی تأیید کرده و اداره آن را بعنوان حق برابر زن و مرد و فرزندان
پذیرفته، از تبدیل خانواده به نهاد سلطه گری مردان، دستگاه مذهبی و دولت
حمایت نکنند.
حقوق شهروندان بزرگسال مجرد را به ایجاد
داوطلبانه مناسبات عاطفی- جنسی میان خود رعایت کرده، و به حقوق همجنسان به ابراز
گرایشات عاطفی آنها به یکدیگر احترام بگذارند.
به رعایت حقوق خدا- ناباوران، مخالفین مذاهب،
ماتریالیست ها، آکادمیسین ها، پژوهشگران، آموزگاران، ژورنالیست ها، نویسنده گان و
هنرمندان در زندگی بدون مزاحمت، و نقد آزادانه مذاهب بعنوان یک حق
دموکراتیک مهم متعهد گردند.
رعایت برابر- حقوقی زنان و مردان را در تصدی کلیه مناصب مذهبی در چهارچوب مذاهب رایج
در ایران بپذیرند. برابری زنان و مردان را در تصدی پست های اصلی مدیریت
جمعیت های مذهبی عملاً تحقق بخشند. نقد پیوسته علاقمندان و
جامعه به علل عدم رعایت برابری حقوق زنان و مردان را در تاریخ اسلام تسهیل سازند.
اصلاح تبلیغات
مذهبی
42- بررسی
محتوا و شکل تبلیغات مذهبی از سوی شورایی متشکل از دانشمندان علوم انسانی
و اجتماعی جهت انطباق آنها با نیازهای توسعه کشور، رشد جامعه، گسترش پژوهش های
علمی- صنعتی کشور و حذف همه جنبه های خرافی و ضد دموکراتیک از چنین تبلیغاتی.
43- اعلام عوامفریبی مذهبی بمثابه یک جرم؛
غیر مجاز بودن تشویق تمایلات بدوی در انسانها در رجوع به اشکال غیر
انسانی مناسبات اجتماعی گذشته؛ غیر مجاز بودن ترویج روحیات سرکوبگرانه و عادات
لمپنی- اسلامی از طریق احزاب سیاسی، سازمانهای اجتماعی و رسانه های گروهی.
الزام به رفرم
محتوای مذاهب در ایران
44- الزام نماینده گان همه مذاهب به انجام رفرم
های بنیادی در ساختار فکری و اجتماعی ادیان در ایران.
45- رفرم کامل مذهب حاکم (شیعه) در محتوا،
ساختارهای اجتماعی و کارکرد آن. اصلاح تاریخ نویسی ضد علمی اسلامی و تغییر آن
بکمک دستاوردهای پژوهش های علمی و انتقادی در این زمینه.
لزوم اصلاح کامل متن قرآن برای انتشار در ایران
46- محتوای قرآن باید با الزامات احترام
به آزادیهای اجتماعی و حقوق شهروندی، برابری زنان و مردان، نیازهای رشد انسان، گسترش
دانش بشری و شرایط جهان کنونی و آتی منطبق گردد.
47- ارائه توضیحات در انتشار جدید قرآن پیرامون مواردی که با دانش و عقلانیت سازگار نبوده، از تصورات بدوی در دورانهای پیش از اسلام، از ترس و بی اطلاعی و خیالپردازی و خرافه بافی، از ارعاب توسط قدرتمندان، از منافع اقتصادی و سیاسی قبیله قریش، از دروغگویی و فریبکاری و یا از منافع سیاسی و شخصی مؤلفین بعدی ناشی شده اند.
48- اصلاح سایر کتب مذهبی قدیمی منتشره
در ایران و قراردادن توضیحاتی پیرامون اصل برابر- حقوقی زنان و مردان و
دگراندیشان در انتشار جدید در متن این کتب. رعایت این تغییرات در محتوا و
اشکال تبلیغات جمعیت های مذهبی قانونی.
مذهب حاکم و تقویم
کشور
49- هماهنگ سازی تقویم کشور با تاریخ
تکامل عمومی بشری؛ تقویم بین المللی و تقویم ملی همواره در کنار یکدیگر ذکر
میگردند.
50- چاره یابی بمنظور رفرم مبدأ تقویم کشور
از قدرت گیری محمد ابن عبدالمطلب در قرن هفتم میلادی و جنگهای غارتگرانه و
سلطه طلبانه برای تأسیس یک خلافت اسلامی که رابطه ای با ظهور اندیشه ای صلح آمیز،
نظامی پیشرو و نیازهای فرهنگی زندگی دموکراتیک ساکنین کنونی ایران ندارد. تدوین یک
برنامه زمانبندی شده بمنظور مطالعه و پژوهش در مورد طرح فوق.
51- تلاش برای رواج یافتن تدریجی فارسی نویسی
با خط لاتین و تبدیل آن در کنار خط کنونی به یک استاندارد دولتی. آموزش فارسی
نویسی به خط لاتین در مدارس و رسانه های بزرگ عمومی. به اینوسیله: کوشش برای استقلال
یابی جامعه دموکراتیک از تاریخ نویسی و تاریخ سازی دستگاه روحانیت شیعه.
آلترناتیو "خانه های شهروندان" در برابر مسجدها
52- تأسیس گسترده "خانه های شهروندان"
در همه شهرها و روستاهای کشور؛ استفاده از امکانات دولتی، عمومی، مردمی و کمکهای
کارشناسان و علاقمندان در این زمینه.
53- "خانه های شهروندان" باید
به محیط تماسهای شخصی هر روزه و بدون محدودیت، مراکز مراجعه و تجمع، اظهار نظر
آزاد پیرامون زندگی روزمره و معضلات آن و اطلاع از امور کشور و جهان مبدل شده،
جایگزین نهادهای سوء استفاده و فریبکاری نظیر مسجدها و امامزاده های مذهبی
گردند.
54- این مراکز همچنین باید به گسترش مناسبات
دموکراتیک- شهروندی در جامعه دامن زده، همبستگی میان مردم ایران را تحکیم
ساخته، و بر فضای ترس و تهدید و گریز از جمع و بی اعتمادی ناشی از سلطه
رژیمهای سرکوبگر غلبه کنند.
***
مبارزه برای سرنگونی رژیم ترور اسلامی از مقابله عملی و فعالانه با دارودسته
جنایتکار پهلوی جدا نیست!
***
اکبر تک دهقان
12 بهمن 1401- 1 فوریه 2023
http://radikaldemokratik.blogspot.com/2023/01/blog-post.html
-------------
توضیحات
- برنامه سیاسی در اینجا به متنی به همین نام در وبلاگ "برنامه
سیاسی" ( http://radikaldemokratik.blogspot.com)
این نگارنده مربوط میشود. این برنامه طی انتشار اول در تاریخ 8 شهریور 1385-
30 اوت 2006 و تصحیح و تکمیل بعدی بعنوان انتشار دوم در تاریخ 8 آذر
1388- 29 نوامبر 2009 ارائه گردیده است. نگارنده سپس در تاریخ 17 مرداد
1393- 8 اوت 2014 به مخاطبین احتمالی خود وعده "انجام تصحیحات
ضروری مضمونی، املائی، دستوری و شکلی، حذف موارد کم اهمیت و یا غیرضروری، همچنین تکمیل
برخی موارد، طی ماههای آینده بعنوان انتشار سوم در این وبلاگ" را داده بود.
ارائه کنونی آن تحت عنوان: "یک برنامه سیاسی برای جمهوری دموکراتیک ایران"
بشکل بخش های جداگانه و تقدم و تآخر متفاوت از متن اصلی را باید به معنای انجام وعده
داده شده نگارنده پس از مدت 8 سال و انتشار سوم این برنامه در نظر گرفت.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر