مطلبی که در زیر می بینید دیگر برای امروز ارزش سیاسی یا فرهنگی ندارد. سپیده قلیان در زندان دوم خود، به تدریج به جریان خون آشام پهلوی نزدیک شد و در هر فرصت و نافرصتی هم، خود داوطلبانه بر آن صحه میگذارد!! برای جامعه، چنین افرادی بتدریج فراموش میشوند و او نفر اول و آخر هم نیست. جامعه برای سپیده قلیان و هیچ کسی چپ سفید نکشیده بود!!
فقط کسی به چپ انقلابی ایران تعلق دارد که در زندگی شخصی و فعالیت مبارزاتی به تاریخ مارکسیسم- لنینیسم و انقلابات قرن بیستم پیوند خورده و این در ایران یعنی پیوند با جنبشهای انقلابی تحت تئوری و پراتیک حیدر عمواغلی، تقی ارانی و بیژن جزنی؛ وگرنه با هر جار و جنجال رسانه ای پیرامون چهره های روز، چنین کیفیت سیاسی بمعنای «چپ» خلق نمی شود.
نگارنده در اینجا اعتراف میکند که کم از این لغزش ها در دوره فعالیت اینترنتی از او سر نزده است و او در مواردی، آرزو را با واقعیت مخلوط کرده است!! حال اما در هر زمان مناسبی، تلاش خواهم کرد پیرامون نمونه های معین توضیح دهم و حداقل گریبان خود را از دست آنها خلاص کنم! عکس سپیده قلیان بر بالای مقاله حذف میشود، اما تیتر عنوان مقاله فعلا می ماند!
----------
زندانی سیاسی شجاع سپیده قلیان بعد از 4 سال و 7 ماه تحمل سرافرازانه زندان، عاقبت در روز 24 اسفند/15 مارس از شکنجه گاه جهنمی اوین، آخرین قلعه ای که او در آن اسیر بود، آزاد شد. همان زندانی که زندگی هزارها زندانی سیاسی جوان و از جمله زنان مبارز نظیر او را در حمام خون این رژیم بربرمنش در دهه 60 بکام خود بلعیده بود.
سپیده قلیان روز 24
اسفند پس از آزادی خود در مقابل زندان اوین و بدون حجاب اجباری تحمیلی این رژیم ضد
زن فریاد زد: خامنه ای ضحاک! می کشیمت زیر خاک!
او پس از این اعلام موضع صریح نسبت به سالهای زندان و
شکنجه و بدرفتاری، با خانواده خود به سمت دزفول، محل تولد و زندگی خانواده گی خود
در شمال خوزستان، حرکت کرد. مأموران جنایتکار رژیم که از طریق شبکه های اجتماعی از
اعلان جنگ علنی او به خامنه ای جنایتکار مطلع شده بودند، نظیر راهزنان عصر بدویت، در مسیر قم به اراک، جاده را بر اتوموبیل خانواد او بستند و او و مادرش را
با خشونت و توهین از اتوموبیل بیرون کشیدند. تا این لحظه از چند و چون دقیق بازداشت
دوباره و همچنین محل نگهداری او اطلاعاتی به بیرون درز نکرده، و بیدادستانی رژیم
هم خبری در این رابطه منتشر نکرده است.
سپیده قلیان متولد سال 1373 در شهر دزفول، پیش از بازداشت خود
دانشجوی رشته حقوق و پیش از آن نیز فارغ التحصیل رشته دامپزشکی بود. او تاکنون
چندین بار بازداشت شده و طی اسارت هم مکرراً تحت شکنجه قرار گرفته است.
سپیده قلیان در روز 27 آبان 1397 همراه با شماری از کارگران
اعتصابی و فعالین سندیکایی نیشکر هفت تپه از آنجمله اسماعیل
بخشی در شهر شوش بازداشت میشود. او پس از چندی در شرایط مرخصی کوتاه مدت خود مورد تهاجم مأموران رژیم قرار گرفته، و دوباره به پشت میله های زندان کشیده شد که بار آخر نیز در
ابتدای تیرماه 1399 به زندان اوین منتقل میگردد.
سپیده قلیان به آن گروه از زنان قهرمان کشور ما تعلق دارد، که بدون شک
در شکل دادن به یک نظام دموکراتیک در ایران آینده نقش بسیار مؤثری ایفا خواهند کرد. باور
به حقوق دموکراتیک مردم، شرکت فعال در مبارزات روزمره توده های
زحمتکش و تحت سرکوب، پیگیری و آشتی ناپذیری، شجاعت ابراز نظر
در سخت ترین شرایط و پذیرش خطر بازداشت مجدد، از او چهره ای منحصر بفرد
ساخته اند.
اکبر تک دهقان
27 اسفند 1401- 18 مارس 2023
فصول منتشر شده "یک برنامه سیاسی برای جمهوری دموکراتیک ایران"
(انتشار سوم):
http://radikaldemokratik.blogspot.com/2023/01/blog-post.html
--------------
توضیحات
- ویدوئوی فریاد سپیده قلیان
در برابر زندان اوین و پس از آزادی:
https://twitter.com/i/status/1636000136743485442
- "تنها دارایی ما مقاومته"، عبارتی است که سر در ورودی حساب
توییتری سپیده قلیان بی باک را آراسته است.
- شهر زیبا و تاریخی دزفول با
جمعیتی نزدیک به 270 هزار نفر، از شهرهای بزرگ کشور و در شمال استان خوزستان واقع است.
این شهر از دوره های بسیار کهن منطقه ای مسکونی بوده است. در اطراف شهر دزفول
آثاری از جوامع 5000 سال قبل باقی مانده است. دزفول در منطقه ای قرار دارد که
هزاران سال پیش جوامع و دولت- شهرهای ایلام و شوش در آن واقع شده
بودند.
دزفول
منطقه ای عمدتاً کشاورزی است و تولیدات غلات، میوه و گل و سبزی آن به بازارهای
داخلی و کشورهای همسایه صادر میشوند. کشاورزی صنعتی نیز در دزفول وسیعاً رواج
دارد. رودخانه بزرگ دز از میان شهر دزفول و رودخانه کرخه نیز از دشتهای نزدیک به شهرستان دزفول عبور میکنند که در زندگی اقتصادی
منطقه نقش مهمی ایفا میکنند.
ـــــــــــــــــــــــــ
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر