اکبر تک دهقان
24 خرداد 1388- 14 ژوئن 2009
اصلاح طلبان، " لیبرال دموکرات" ها و اعتراضات مردمی!
کشمکشهای کنونی در کشور، در دو وجه اصلی قابل تفکیک است:
1- مردمی که از این رژیم جانی به تنگ آمده، برای سرنگونی آن به شیوه کم خطر، یعنی " انقلاب رنگی/ مخملی" روی آورده اند. برای مردم درعین حال کاملاً روشن است، هر میزان عقب راندن حکومت اسلامی، شرایط را برای برچیدن کامل آن، مناسب تر خواهد ساخت. از آنجا که هیچگونه رهبری مورد اعتماد و خارج از ساختار حاکم وجود ندارد، امید خود را به استفاده از تضادهای داخلی رژیم اسلامی بسته، به قصد ایجاد حتی یک روزنه اندک به پای انتخاباتی رفته اند، که خود از ضد دموکراتیک و " خودمانی" بودن آن مطلع بوده اند.
2- در همان سویی که مردم حضور دارند - با تفاوت بنیادی در منافع و انگیزه ها- درعین حال جریانی اسلامی، ضد دموکراتیک و خود از بنیانگذاران اصلی و چه بسا افراطی این ماشین آدمکشی قرار دارد. معضل این گروه یعنی " اصلاح طلبان " اما، نه ضد دموکراتیک و ضد انسانی بودن این رژیم همواره فاشیستی، بلکه سهم خواهی آنها از طعمه عظیم قدرت و ثروت در کشور است- بویژه اینکه خود را در تأسیس رژیم اسلامی و جنایات غیرقابل تصور دهه 60، کاملاً بحق، بسیار سهیم میدانند. بجز این، این گروه بر بی فایده بودن سیاست سرکوب عریان و حکومت تروریستی در طی 30 سال پی برده، تلاش میکند، از طریق سفرهای خارجی، " گفتگوی تمدنها " و لبخند زدن ضمن انجام مصاحبه با خبرنگاران خارجی، راه حل دیگری برای جلوگیری از فروپاشی نظام دلخواه خود بیابد. در طی 8 سال سلطه این جریان بر دستگاه اجرایی، آنها کوچکترین گامی در جهت منافع مردم برنداشتند. حتی مشاور زن محمد خاتمی، در آخرین روزهای ریاست جمهوری اصلاح طلبان، از حکم عمیقأ ضدبشری و هولناک تر از سیاست آدم سوزی در رژیم هیتلر، یعنی سنگسار، دفاع کرده، آن را ضامن " حفظ خانواده " در ایران شمرد.
در این میان همچنین گروه دیگری از اصلاح طلبان، عمدتاً در خارج از رژیم، وجود دارند. این جریان که خود را " لیبرال" و یا " لیبرال دموکرات" مینامد، گروهی بشدت ضد کمونیست افراطی و دشمن حرکت مستقل مردم بوده، چشم به فرامین قدرتهای امپریالیستی دوخته، مداوماً به دستگاه حاکمه پیرامون " خطر" کمونیستها هشدار داده، مخالف هر نوعی از دخالت توده ها در تعیین سرنوشت خود هستند. یکی از نماینده گان این جریان، احمد زید آبادی، در مصاحبه ای با رادیو آلمان ( دویچه وله Welle Deutsche ) در روز 23 خرداد- که به یک توافق از پیش صورت گرفته با سیاستهای دولت آلمان شبیه است- بطور غیرمستقیم، اما صریح و روشن، از مردم میخواهد، وضع موجود را پذیرفته، پس از مدت کوتاهی به خانه های خود بازگردند. روشن است این فقط میزان نفرت جریان " لیبرال" از توسل مردم به ابتکارات توده ای را به نمایش میگذارد. رادیو آلمان برای پوشاندن این موضع عمیقاً ارتجاعی و گمراه ساختن مخاطبین خود، تیتر مصاحبه فوق را به یک شکل ظاهراً رادیکال، یعنی تحریم انتخابات مزین میسازد.
--------------------------------
نقل این مطلب، در سایتهای خارج از کشور، با ذکر منبع آزاد است.
نقل این مطلب در سایتها و نشریات داخل کشور، بدون ذکر منبع، بدون نام نویسنده، و یا با نام مستعار، بشرط عدم تغییر در محتوای آن آزاد است. نگارنده این سطور، به این دلیل علیه فرد و یا مؤسسه ای، دست به اعتراض و افشاءگری نخواهد زد.
www.j-shoraie.blogspot.com pouyane50@yahoo.de
------------------
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر