تقدیم به زنان و مردان شجاع و رزمنده در کوبانی، که بدون مرعوب
شدن در برابر دشمن و بدون گرفتارشدن در لابلای بحثهای پوچ روشنفکرانه نوع ایرانی، بلادرنگ
و مصمم و مسلحانه، از حق زندگی، شهر و آزادی خود علیرغم انبوه محدودیتها و معضلات بزرگ،
دفاع نموده، حمایت و توافق جهانی را جلب کرده، و پوزه عناصر آدمخوار گله های وحشی داعش
را به خاک مالیدند- دسته جات تروریست و خون
آشامی که ارتشهای منظم سوریه و عراق و اقلیم کردستان عراق یارای مقاومت در برابر آنها
را نداشتند!
روز 7 نوامبر سال 1941 در مسکو، بی شک یکی از روزهای تاریخی در قرن بیستم
و سرانجام جنگ جهانی دوم محسوب میگردد. در این روز سرنوشت ساز، درحالیکه همه جهان منتظر
ورود ارتشهای آلمان هیتلری به پایتخت اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی و نابودی مقاومت
مردم و ارتش این کشور بودند، در برابر چشمان حیرت زده همه ملل درگیر جنگ، ارتش سرخ
دست به برگزاری یک رژه بزرگ در میدان سرخ مسکو و در برابر همه اعضاء رهبری سیاسی و
نظامی اتحاد شوروی زد. سخنرانی نخست وزیر و فرمانده عالی نیروهای مسلح شوروی ژوزف استالین
در این روز، نقش مهمی در ایجاد امید به غلبه بر فاشیسم در جهان دوره فوق ایفا نمود.
رژه نظامی روز انقلاب اکتبر در سال 1941 در مسکو
نویسنده: مارشال سمیون میخائیلوویچ بودیونی Semjon Michailowitsch Budjonny *1،
بنقل از "ایزوستیا"، نوامبر 1966
منبع: مجله آلمانی اشپیگل چاپ 28 نوامبر 1966، ترجمه به آلمانی از اصل
روسی مندرج در روزنامه دولتی "ایزوستیا" در تاریخ فوق
نشانی درج در آرشیو کنونی اشپیگل آنلاین http://www.spiegel.de/spiegel/print/d-46415208.html
ترجمه: اکبر تک دهقان
15آبان 1393- 6 نوامبر
2014
مقدمه مجله اشپیگل در 28 نوامبر 1966- 7 آذر 1345
بمناسبت روز تعطیلی انقلاب اکتبر در روز 7 نوامبر [تقویم
قدیمی روسیه: 25 اکتبر]، که هر سال با یک رژه نظامی در میدان سرخ مسکو برگزار میگردد،
مارشال سمیون میخائیلوویچ بودیونی Semion
Michailowitsch Budjonny، کسی که دو
بار عنوان "قهرمان اتحاد شوروی" را کسب کرده، بعنوان خاطره انگیزترین مراسم
رژه نظامی پس از انقلاب را بخاطر می آورد.
استالین در روز 7 نوامبر سال 1941 از برابر یک رژه نظامی
سان دید، در حالی که نیروهای تهاجمی آلمان، در 30 کیلومتری مسکو قرار داشتند. از خاطرات
بودیونی که در روزنامه دولتی "ایزوستیا" درج شده اند، بخشهای زیر انتخاب
شده اند:
Semjon
Michailowitsch Budjonny
در تمام دوران خدمت طولانی در ارتش، من بدفعات در مراسمهای رژه نظامی شرکت
کرده ام. همه آنها آثاری فراموش نشدنی بر ذهن من باقی گذارده اند. اما رژه ای که امروز
مایلم آن را از میان خاطرات خود بازگو کنم، یک رژه نظامی ویژه، رژه ای اسطوره ای بود.
این مراسم رژه نظامی در ذهن تمام کسانی که در آن لحظه حاضر بودند، باقی
خواهد ماند، و خود را در ذهن نسلهای آینده حک خواهد کرد. این مراسم بمناسبت بزرگداشت
24 امین سالگرد انقلاب کبیر اکتبر و در روز 7 نوامبر سال 1941 در میدان سرخ مسکو برگزار
گردید.
دشمن در آن روزها مستقیماً در مقابل دیوارهای مسکو قرار گرفته و هیتلر
رجز میخواند که او در این روز [7 نوامبر]، پیروزی سربازان خود را در مسکو جشن خواهد
گرفت.
بعنوان یک کهنه سرباز قدیمی این خوشبختی نصیب من شد، که به فرمان کمیته
مرکزی حزب [کمونیست] و دولت شوروی این رژه تاریخی را برگزار کنم.
در انتهای ماه اکتبر سال 1941 من در جبهه غربی بودم، جایی که ما با نیروهای
مهاجم هیتلری در جنگ سختی درگیر شده بودیم. واحدهای ما با سرسختی تمام از هر متر از
خاک میهن دفاع میکردند. در اینجا پیکی از ستاد فرماندهی، بجستجوی من به جلوترین قسمت
دفاع آمده بود. او اطلاع داد، که مرا از مسکو پای تلفن میخواهند.
رئیس کمیته دفاع دولتی، ژوزف ویساریونوویچ استالین، در پشت تلفن بود. او
به من پیشنهاد کرد، فوراً به مسکو بروم، و گفت، مأموریت مهمی در انتظار من خواهد بود.
روز بعد از آن من در ستاد کل نیروهای مسلح [در مسکو] حاضر بودم. استالین
پس از سلام و احوال پرسی گفت: "ما قصد داریم در روز 7 نوامبر در مسکو یک مراسم
رژه نظامی برگزار کنیم. نظر شما در این رابطه چیست؟"
استالین گفت: "ما دو نفر، سمیون میخائیلوویچ Semjon Michailowitsch، ما وظایف این روز را میان
خود تقسیم میکنیم. شما واحدهای نظامی را در میدان حرکت داده، سلام نظامی خواهید داد
و من هم سخنرانی کوتاهی ایراد خواهم کرد. آیا موافق هستید؟"
در پاسخ سوال استالین گفتم: "این مأموریت را با کمال میل انجام میدهم".
استالین اضافه کرد: "بسیار خوب. به این موضوع فکر کنید، که چه اقدامات احتیاطی
باید علیه تحریکات دشمن صورت بگیرند. بویژه، علیه حملات هوایی، و هر اقدامی را که لازم
است انجام دهید، تا واقعاً یک مراسم بزرگ نظامی از طرف پادگان مسکو انجام گیرد".
پس از این ملاقات، فوراً از ستاد
مرکزی نیروهای مسلح به سوی ستاد ناحیه دفاعی [مسکو] حرکت کردم. من با فرمانده نیروها،
ژنرال پ. آرتم یف P. Artemjew، پیرامون اینکه کدام بخش از
نیروهای نظامی در مراسم رژه میتوانستند شرکت کنند، صحبت کردم.
ما کار را با اقدامات آمادگی، بویژه اقدامات دفاعی علیه حمله هوایی دشمن،
شروع کردیم. من به محل پایگاه جنگنده های کوزمینکی Kusminki *2 که در این روزها،
وظایف دفاع هوایی مسکو را بعهده داشتند حرکت کردم. نمیتوانستم بطور مستقیم پیرامون
مراسم رژه با آنها صحبت کنم. فقط در برابر تجمع خلبانان یک خواهش کردم:
"روز 7 نوامبر روز بزرگ تعطیلی ملی ما، روز انقلاب [اکتبر] است. ما
نباید اجازه بدهیم، که جنگنده های دشمن فاشیستی در این روز مسکو را بمباران کنند."
خلبانان پاسخ دادند: "ما نمیگذاریم که آنها وارد فضای مسکو شوند".
من سوال کردم: "آیا میتوانم این را بعنوان تضمینی محکم به دولت منتقل کنم؟"
حاضرین پاسخ دادند: "به دولت اطلاع دهید، رفیق مارشال، ما شما را
تنها نخواهیم گذاشت".
در روز جشن، در 7 نوامبر، من ساعت 5 صبح بیدار شدم. به خیابان رفتم. هوا
صاف و سرمای شدیدی حاکم بود. نگاهی به آسمان کردم و در ذهنم گذشت: "در چنین هوای
صافی آنها میتوانند وارد فضای شهر شوند." باوجود این، تصمیمی بود که گرفته شده
بود، و من شروع به آماده شدن کردم.
خوشبختانه حدود ساعت 6 صبح وزش شدید طوفان برف شروع شد. میدان سرخ مسکو
در یک آن با وزش انبوه برف پوشیده شد. ستونهای نظامی که به طرف مرکز میدان حرکت میکردند،
تا زانو در برف فرو رفته بودند.
من با اسب و بحالت تاخت وارد میدان پوشیده از برف شدم و سلام نظامی فرمانده
مراسم رژه نظامی ژنرال آرتم یف Artemjew را پاسخ دادم. همراه با او از برابر ستون نظامی عبور کردم.
بعد از آن من پله ها را بطرف جایگاه بالای آرامگاه لنین پیمودم. استالین
در برابر میکروفون قرار گرفت. او نظیر همیشه با لحن صدای گرفته خود شروع به سخنرانی
کرد. اما او بشیوه ای محکم، که برای او هم تازه گی داشت، سخنرانی میکرد. آخرین جملات
او در حکم رهنمودهای حزب به سربازانی بودند، که مستقیماً از میدان سرخ به جبهه های جنگ اعزام شدند.
پس از آن رژه پیروزی واحدهای نظامی آغاز شد. رژه نظامی را شاگردان آموزشگاه
توپخانه شروع کردند. فرماندهان آینده واحدهای توپخانه، بسیار منظم، از مقابل آرامگاه
لنین عبور کردند. بدنبال آنها، گردانهای شاگردان مدرسه نظامی شورای عالی فدراسیون جمهوریهای
سوسیالیستی روسیه، مدرسه سیاسی نظامی ناحیه مسکو، واحدهای پیاده لشگر دوم پیاده نظام
مسکو، لشگر 332 ایوانوف فرونزه Iwanower Frunse، هنگ پیاده نظام عملیات ویژه لشگر دزرژینسکی، یک گردان نیروی دریایی
از مسکو و گردانی از سربازان قدیمی گارد سرخ. سپس واحدهای نظامی تک تیراندازان عبور
کردند. همه، لباسها و تجهیزات کاملا نو حمل میکردند.
واحدهای شرکت کننده در مراسم با همراهی آهنگهای نظامی انقلابی که از سوی
ارکستر ستاد دفاع ناحیه مسکو نواخته میشد رژه رفتند. در پشت سر پیاده نظام، دسته های
سواره نظام با سرعت آرام در میدان سرخ حرکت میکردند. پس از آن واحدهای موتوری رژه به
حرکت در آمدند. خودروهای کاملاً نو به رنگ سبز روشن در سه ردیف کنار یکدیگر از میدان
گذشتند. در خودروها سربازانی با کلاه آهنی و کاپشن های گرم قرار گرفته بودند. بر روی
این خودروها، نارنجک انداز، توپ و مسلسلهای سنگین نصب شده بودند. در انتهای مراسم رژه
نظامی، بیش از 200 دستگاه تانک از مقابل جایگاه عبور کردند.
رژه نظامی 7 نوامبر سال 1941 در میدان سرخ، حس میهن دوستی در کشور در حال
جنگ را به جهش در آورد. نه تنها در اتحاد شوروی، بلکه در خارج هم همگان دیدند، که اعتماد
و قاطعیت ما برای دفاع از مسکو و نابودی دشمن خبیث تا چه حد بزرگ بود.
مردم چیز دیگری را هم بعینه دیدند: ناتوانی رهبری نظامی هیتلر را. آلمانی
ها در فاصله ای در حدود 30 کیلومتری میدان سرخ قرار داشتند. اما آنها قادر به ایجاد
هیچ مزاحمتی برای مراسم رژه نظامی نشدند.
----------
ضمیمه مترجم:
ویدوئوی سخنرانی مشهور ژوزف استالین، نخست وزیر و فرمانده عالی نیروهای
ارتش سرخ در روز جمعه 7 نوامبر 1941- 16 آبان 1320 در میدان سرخ مسکو، همراه با زیرنویس
انگلیسی.
--------------------
توضیحات مترجم
*1- سمیون
میخائیلوویچ بودیونی Semjon Michailowitsch Budjonny (تولد روز 25 آوریل 1883 در کوزیورین Kosjurin در نزدیکی ورونش Woronesch مرگ در
روز 26 اکتبر سال 1973 در مسکو)، مارشال اتحاد شوروی، بازرس اصلی ارتش سرخ و سه بار
دریافت کننده مدال "قهرمان اتحاد شوروی" در سالهای 1958، 1963 و 1968.
Semjon Michailowitsch Budjonny بعنوان فرزند یک دهقان فقیر بدنیا
آمد و شرایط دشواری را در کودکی پشت سر گذاشت.
او در سال 1903 وارد ارتش روسیه تزاری گشته، در سالهای 1904 تا 1905 در جنگ روسیه و
ژاپن شرکت کرد. در جریان جنگ جهانی اول بدلیل ابراز لیاقت بالاترین نشان نظامی ارتش
روسیه را دریافت کرد. طی جنگ داخلی پس از انقلاب اکتبر، از سال 1918 تا 1921، سمیون
میخائیلوویچ بودیونی فرماندهی واحدهای بزرگ سواره نظام را بعهده داشته، و در رأس واحدهای
ارتش سرخ علیه ارتشهای سفید ژنرال آنتون ایوانوویچ دنی کین Anton Iwanowitsch Denikin جنگید.
*2- Kusminki
یکی از نواحی شهر مسکو
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر