یک برنامه سیاسی برای جمهوری
دموکراتیک ایران- 5
حقوق پایه ای شهروندان در جمهوری
دموکراتیک ایران
شهروندان کشور ایران از
حقوق پایه ای زیر بدون اعمال محدودیت از سوی مراکز قدرت و ثروت، داخلی و یا بین
المللی، برخوردار هستند:
1- حق استقلال فرد و مقاومت
در برابر هر مناسباتی که نوعی از تبعیض، فرودستی، بی حقوقی و بردگی را به
انسان آزاد تحمیل کند. حق فرد
به تعقیب هدف شغلی و یا اجتماعی مورد علاقه خود، رشد استعدادهای شخصی، ایجاد زندگی
مشترک و حمایت دولت و جامعه از آن؛ حق
جامعه و فرد به حفاظت از حقوق خود در برابر قوانین کور حاکم بر بازار و
رقابت های افسارگسیخته.
2- حق زندگی بدون ترس و تهدید؛
مصونیت از هر گونه تعرض جسمی و روحی در محیط خانواده، آموزش، کار و جامعه؛ حق
زندگی در شرایط صلح و حق عدم شرکت در جنگ های تجاوزکارانه.
3- برابر حقوقی شهروندان در مقابل
قانون، دولت، سیستم قضایی و امنیتی، مؤسسات وابسته به دولت، نهادهای مذهبی، شرکت
های خصوصی و مؤسسات خارجی در ایران و این صرفنظر از جنسیت و تمایل جنسی، تابعیت
کشوری، زبان، مذهب، ایدوئولوژی سیاسی، پیشینه قومی، تفاوت در شیوه زندگی و عادات و
علائق فردی- اجتماعی؛ صرفنظر از جایگاه فرد در ساختارهای قدرت، مالکیت و مدیریت؛
ممانعت از اعمال هرگونه تبعیضی علیه مردم بدلیل موقعیت اقتصادی فرودست آنها؛ حق
مردم به استفاده از سطح کیفی یکسان خدمات عمومی در محیط کار، نظام آموزشی،
تندرستی، مسکن، امور سیاسی، فرهنگی و هنری.
4- آزادی داشتن نظر، عقیده و حق
بیان آزادانه، بدون تبعیض و بدون عواقب منفی آن و این پیرامون همه موضوعاتی که
به فرد و جامعه مربوط میگردند. حق انتقاد از افراد، نظرات، مذاهب و مؤسسات؛ حق
اعتراض به دولت و شرایط حاکم؛ عدم باور به مذهب و بی اعتنایی به سمبل های
ترور و وحشت نظیر خدا و شیطان و پیغمبر؛ حق نقد خانواده و مناسبات زن و مرد؛
حق نقد مالکیت خصوصی بر وسایل تولید سرمایه داری، نظم اقتصادی و جامعه سرمایه داری؛
حق نقد قانون اساسی و دولت؛ حق انکار تقدس تاریخ، سرزمین و کشور و حق
برخورد متکی بر عقلانیت و دانش در این زمینه ها.
5- حق شهروندان به مطالعه و شناخت
آزادانه مسائل، اطلاع از امور، آگاهی و کسب خبر پیرامون همه موضوعات و جنبه
های زندگی سیاسی- اجتماعی، فردی، خانواده گی و شغلی خود و ممنوعیت اعمال کنترل دولت و یا شرکت ها در این
زمینه؛ ممنوعیت تفتیش عقاید و سانسور توسط دولت و هر ارگان دیگری؛ حق
استفاده آزادانه از مدرن ترین وسایل ارتباطی و اطلاع رسانی بدون کنترل
دولتی.
6- حق شهروندان به انتخاب آزادانه
شریک زندگی و یا جدایی؛ حق تحصیل، انتخاب شغل، مناسبات فردی و اجتماعی، حق انتخاب
پوشش؛ حق شهروندان به ابراز تمایل به هم جنسان و زندگی قانونی و بدون تحمل
تبعیض و تحقیر؛ ممنوعیت هر اقدام ناشی از باورهای سنتی و دیکتاتورمنشانه علیه
شهروندان که به موقعیت جنسی، جسمی، ظاهری و شرایط اجتماعی آنها مربوط گردد.
7- حق کودکان و نوجوانان به
زندگی و رشد در یک محیط خانواده گی بدون فقر و تحقیر و ترس و سرکوب؛ حق
کودکان و نوجوانان به حفاظت روحی در محیط
های ناسالم و خشونت آمیز خانواده گی، فامیلی و محلی؛ حق کودکان به رسیده گی
حرفه ای و منظم نهادهای اجتماعی و یا دولتی به شرایط تغذیه، رشد جسمی و شخصیتی
آنها؛ حق کودکان به تأمین روابط سالم و انسانی در محیط های شغلی والدین آنها؛
ممنوعیت کار کودکان و انجام هرگونه فعالیت مضر برای رشد جسمی، فکری، رفتاری،
شخصیتی، اجتماعی و آینده آنها.
8- حق کار، بیمه بیکاری و
تأمین کامل بیکاران، حق تندرستی و مسکن، حق امنیت شغلی، حق آموزش
حرفه ای، حق بازنشستگی و تأمین در شرایط از کارافتاده گی؛ حق دسترسی به
فضا و شرایط کار انسانی؛ حق تغذیه ضروری و سالم و بهبود مداوم
توانایی های جسمی و روحی؛ همه شهروندان از امکانات بیمه درمانی کامل، مستقل از
موقعیت سنی و شغلی برخوردار خواهند بود. دولت باید مستقل از شرکت های خصوصی در این زمینه، تأمین شرایط
استاندارد برای همه شهروندان را بطور یکسان تضمین کند.
9- حق شرکت فردی و مستقیم در تصمیم گیری های محیط کار، خانواده، آموزش و جامعه؛ حق رأی مستقیم، مخفی و
همگانی برای شرکت در انتخابات روستا، شهر، استان و کشور از سن 16 سالگی برای همه
شهروندان و این مستقل از جنسیت و تمایل جنسی، وابستگی سیاسی و ایدوئولوژیک،
موقعیت خانواده گی و ویژه گی های جمعیتی (زبان، مذهب، محل و منطقه تولد یا سکونت)؛
حق دفاع پیگیرانه و بدون محدودیت از حقوق خود بمثابه اقلیت در قبال اکثریت.
10- حق فعالیت سیاسی، فرهنگی، صنفی؛
حق تشکل در یک سازمان صنفی و یا سیاسی؛ حق
تجمع، تحصن، اعتصاب و تظاهرات بمنظور دستیابی به اهداف سیاسی، صنفی، اجتماعی و یا
فردی و مصون از کنترل پلیسی؛ حق دفاع از خود در صورت تهاجم پلیس، وابستگان
دولت و حزب حاکم به تجمعات و مبارزات سیاسی و صنفی مردم.
11- مصونیت حوزه زندگی خصوصی و
اطلاعات شخصی مردم از تعرض و کنترل و شنود دستگاههای دولتی، قضایی، شرکت ها و
یا سازمان های جاسوسی بین المللی؛ مصونیت فرد از تعقیب و مراقبت نهادهای امنیتی و
پلیسی بدون مجوز قانونی مشخص و ارائه شده به فرد مربوطه؛ حق شهروندان به آگاهی از
اطلاعات مراجع دولتی از آنها.
12- حق مردم به اطلاع از
کلیه توافقات و قراردادهای دستگاههای دولتی و غیر دولتی بزرگ با افراد،
مؤسسات و دولت ها؛ حق مردم به اطلاع از روابط احزاب سیاسی با دولت ها و سازمان های
غیر ایرانی؛ حق مردم به بازخواست از هر فرد، مؤسسه دولتی و یا غیر دولتی بزرگ در
این زمینه ها.
13- حق مسافرت آزادانه برای
همه شهروندان؛ حق معاشرت و روابط اجتماعی بدون محدودیت؛ ممنوعیت هر
شکلی از جداسازی جنسیتی و یا نظایر آن؛ حق تأمین نیازهای عاطفی،
احساسی، جنسی بشیوه انسانی؛ حق ابراز وجود هنری و فرهنگی؛ حق استراحت و
تفریح کافی بویژه در محیط های کار.
14- ممنوعیت تحقیر انسان ها
بدلایل وابستگی به قومیت و زبان خاص، زبان و یا ملیت غیر ایرانی، بدلیل جنسیت و
تمایل جنسی خاص، وابستگی به روستا و سنت های محلی، نوع تغذیه و پوشش خاص؛ ممنوعیت
تحقیر مردم بدلیل وجود آسیب های جسمی، ذهنی، بیماری، فقر و نظایر آن؛ ممنوعیت
بکارگیری عناوین تبعیض آمیز علیه شهروندان در رسانه های گروهی، کتب
آموزشی، اسناد دولتی و آفریده های هنری، فرهنگی و پژوهش های علمی.
15- ممنوعیت درج علائق سیاسی،
ایدوئولوژیک، مذهبی، قومیتی، تاریخی، زبان مادری و ویژه گی های جمعیتی در
اسناد شناسایی رسمی و یا در قراردادها؛ تعیین یک مکانیزم علمی- دموکراتیک بمنظور
جمع آوری اطلاعاتی اجتماعی از این نوع برای هدف های خاص پژوهشی- علمی و بحث
پیرامون آنها در محیط های پژوهشی؛ ممنوعیت هر شکلی از کاربرد این اطلاعات در تبلیغات
سیاسی احزاب سیاسی و نهادهای مشابه.
16- حق برخورداری شهروندان از محیط
زیست سالم، و این یعنی پاکیزه گی هوا، خاک و آب، تضمین ادامه حیات طبیعی همه
اشکال متنوع زندگی.
17- حق
شهروندان به زندگی در یک جهان عادلانه و صلح آمیز، بدون سلطه گری و تجاوز
نظامی؛ حق شهروندان ایران به حفظ کره زمین و شرایط حفاظت شده برای زندگی
انسان ها، گیاهان و حیوانات.
18- حق توده های مردم به توسل به
یک انقلاب علیه دستگاه دولتی و احزاب سیاسی حاکم و روی آوری به اقدامات
فراقانونی علیه نظام حاکم که به پاسدار شرایط غیر انسانی و یا نابرابری حقوقی در
جامعه مبدل گردد. حق پیشروترین نیروها در جامعه، طبقه کارگر و زنان، بنا به نقش
آنان در تولید نیازهای مادی زندگی و تضمین بقاء نوع انسان به برچیدن بقایای
اقتصادی، سیاسی، فرهنگی نظامات کهن و نوسازی مداوم شرایط اقتصادی- اجتماعی؛ حق همه مردم به ایفای نقش در
این روند و ممانعت از ایجاد محدودیت برای حقوق فردی- اجتماعی شهروندان.
اکبر تک دهقان
10 آذر 1401-1 دسامبر 2022
--------------------
توضیحات
- برنامه سیاسی
در اینجا به متنی به همین نام در وبلاگ "برنامه سیاسی" ( http://radikaldemokratik.blogspot.com) این نگارنده مربوط میشود. این برنامه طی انتشار اول در
تاریخ 8 شهریور 1385- 30 اوت 2006 و تصحیح و تکمیل بعدی بعنوان انتشار
دوم در تاریخ 8 آذر 1388- 29 نوامبر 2009 ارائه گردیده است. نگارنده
سپس در تاریخ 17 مرداد 1393- 8 اوت 2014 به مخاطبین احتمالی خود وعده
"انجام تصحیحات ضروری مضمونی، املائی، دستوری و شکلی، حذف موارد کم اهمیت و
یا غیرضروری، همچنین تکمیل برخی موارد، طی ماههای آینده بعنوان انتشار سوم در این وبلاگ"
را داده بود. ارائه کنونی آن تحت عنوان: "یک برنامه سیاسی برای جمهوری دموکراتیک
ایران" بشکل بخش های جداگانه و تقدم و تآخر متفاوت از متن اصلی را باید به
معنای انجام وعده داده شده نگارنده پس از مدت 8 سال و انتشار سوم این
برنامه در نظر گرفت.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــ
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر