بازسازی: یک برنامه سیاسی برای جمهوری دموکراتیک ایران- 9

یک برنامه سیاسی برای جمهوری دموکراتیک ایران- 9

آزادی بیان و رسانه های گروهی

حق آزادی بیان

1- تضمین حق آزادی بیان شهروندان پیرامون همه مسائلی که به فرد و جامعه مربوط میگردند. امکان استفاده نامحدود و بدون عواقب منفی از این حق پایه ای. چهارچوب ضروری استفاده از این حق از سوی تشکل های مستقل نویسنده گان و هنرمندان تدوین و اعلام میگردد.

پیشنویس اولیه قوانین

2- تدوین پیشنویس اولیه قوانین مربوط به فعالیت های شغلی و اجتماعی نویسنده گان، هنرمندان و کارکنان رسانه های گروهی از طریق تشکل های مستقل آنان بمنظور ارائه به "مجلس شورای ملی"، "کنگره سازمان های اجتماعی" و دولت.

حضور فعال در قانونگذاری پارلمانی

3- حق حضور نماینده گان تشکل های مستقل هنرمندان، نویسنده گان، کارکنان مؤسسات انتشاراتی، کتابفروشی ها، کتابخانه ها، رسانه های عمومی (دولتی کنونی) و یا بخش خصوصی در کنگره سازمان های اجتماعی بمثابه دومین پارلمان سراسری کشور.

علیه سانسور در رسانه های گروهی و احزاب سیاسی

4- آزادی عمل و بدون محدودیت دولتی رسانه های گروهی در انتشار آراء و نظرات. لغو فوری سانسور و ایجاد بیشترین امکانات سیاسی، حقوقی، صنفی و مالی برای توسعه رسانه های گروهی آزاد.

5- اقدام به سانسور اطلاعات و نظرات توسط دولت حاکم، احزاب سیاسی و سایر مراکز قدرت، شکل خشن اعمال تبعیض و سرکوبگری، نقض اصل برابر- حقوقی شهروندان، خصومت ورزی با توسعه سیاسی- فرهنگی کشور، ضدیت با تکامل اقتصادی- اجتماعی جامعه و ممانعت از رشد ملی روشنفکران و توده های مردم محسوب میگردد.

6- ممنوعیت سانسور اطلاعات و نظرات در چهارچوب های اصول اعلام شده در رسانه های عمومی (دولتی کنونی). حق بدون محدودیت شهروندان به کسب کاملترین اطلاعات از همه امور و رویدادهای اجتماعی از طریق رسانه های عمومی (دولتی کنونی).

7- الزام رسانه های عمومی (دولتی کنونی)، رسانه های احزاب سیاسی و یا متعلق به افراد و بخش خصوصی به درج دائم خط و مشی سیاسی، فرهنگی و یا تجاری خود برای انعکاس اخبار و نظرات. چهارچوب اعلام شده یک رسانه باید برای همگان و بساده گی قابل تشخیص باشد. توسل به سانسور، این ابزار سلطه گری رژیم های ترور، اقدامی برخلاف چهارچوب اعلام شده رسمی یک رسانه محسوب شده، به اعتماد جامعه نسبت به جدیت آن آسیب وارد میسازد.

8- شرط مهم در انتخاب مدیران رسانه های عمومی (دولتی کنونی)، میزان پایبندی آنها به امر گسترش اطلاعات و نظرات و مرزبندی آنها با سیاست سانسور در رسانه های عمومی (دولتی کنونی)، رسانه های متعلق به افراد، مؤسسات و یا احزاب سیاسی است. به این وسیله: تبدیل رسانه های عمومی (دولتی کنونی) به الگویی از بکارگیری دموکراتیک ابزارهای رشد آگاهی و ایجاد بیشترین امکانات برای توسعه سیاسی- فرهنگی جامعه.

9- فعالیت آگاهگرانه، مشوق های مالی و ارائه مشورت های قانونی دولتی برای رسانه های بخش خصوصی بمنظور تشویق آنان به رعایت تنوعات فکری موجود که دارای اهمیت اجتماعی هستند.

10- جمهوری دموکراتیک وسیعاً از تأسیس هر رسانه ای توسط بخش خصوصی، احزاب سیاسی و افراد استقبال کرده، با ایجاد امکانات متنوعی کمک خواهد کرد، که چنین رسانه هایی توانایی های خود را در ارائه اطلاعات و نظرات در چهارچوب اصول اعلام شده خود گسترش دهند. دولت با ایجاد مکانیزم های متعددی از ورشکستگی رسانه های گروهی بدلیل معضلات احتمالی مالی آنها جلوگیری خواهد نمود.

11- برپایی نمایشگاه های دائمی از فعالیت های رسانه های دموکراتیک در مراکز آموزشی، مؤسسات فرهنگی، اماکن برگزاری مراسم ها و جشن های مختلف و موزه های کشور با هدف نزدیک کردن رسانه ها به مردم و معرفی و گسترش هر چه بیشتر حوزه علاقمندان به رسانه های گروهی.

تأسیس شرکت های رسانه ای خصوصی

12- حق تأسیس روزنامه و مجله، سایت های اینترنتی، دایر کردن کانال های تلویزیونی و فرستنده های رادیویی برای همه شهروندان با اهداف تجاری، صنفی، سیاسی، فرهنگی، آموزشی، پژوهشی، ورزشی و یا شخصی- تفریحی. تدوین قوانین ساده و اقدامات اداری بدون هزینه های غیر ضروری دولتی در این زمینه.

13- ارائه کمک های دولتی و توزیع جوایز مالی سالانه به هر رسانه ای که به نحوی در توسعه سیاسی- فرهنگی، اقتصادی- تکنولوژیک، و علمی- پژوهشی، و در دامن زدن به فضای فکر، یادگیری، کار مولد و تحکیم پایه های دموکراسی و عدالت خواهی در کشور و استانها نقشی مثبت ایفا نماید.

رسانه ها و توسعه مناطق روستایی و شهرهای کوچک

14- کمک های دولتی و بکارگیری توانایی های روشنفکران و فعالین سیاسی برای تأسیس هرچه سریع تر روزنامه ها، نشریات کارگاهی و یا محلی و سالن های نمایش و سخنرانی در شهرهای کوچک و روستاهای کشور با هدف تعمیم و تبلیغ ارزش های دموکراتیک، تسهیل رشد سیاسی- فرهنگی و توسعه اقتصادی- تکنولوژیک این مناطق.

ادبیات و هنر معطوف به جامعه و جهان کنونی

15- تشویق هنرمندان و نویسنده گان به انتخاب موضوعات کار خود از شرایط جامعه و جهان کنونی، و فاصله گرفتن از ادبیات، الگوها، سمبل ها، عادات و روحیات دوران های تاریخی سپری شده.

16- تشویق هنرمندان و نویسنده گان به عجین ساختن محتوای خلاقیت های خود به کند و کاو در روحیات و عادات بخش های مختلف جامعه، از این طریق: شناخت هر چه بیشتر عوارض منفی سلطه گری رژیم های ترور در ایران.

اینترنت بمثابه رسانه ای همگانی

17- توسعه وسیع استفاده از اینترنت و تبدیل آن به یک وسیله ارتباطی گسترده و همگانی. تعیین حدود و مرزهای رعایت مسائل فرهنگی و اجتماعی توسط تشکل های مستقل نویسنده گان، هنرمندان و مؤسسات غیر دولتی ذینفع.

دولت وتشکل های مستقل شاغلین در رسانه ها

18- همکاری تنگاتنگ ارگان های دولتی و قانونگذاری با تشکل های مستقل کارکنان فکری نظیر کانون نویسنده گان، انجمن های روزنامه نگاران، هنرمندان، نویسنده گان در محیط اینترنت و کارکنان مؤسسات رادیو و تلویزیون و نهادهای صنفی کارشناسان، دانشگاهیان و پژوهشگران. این رابطه باید مداوماً شرایط فعالیت و زندگی شاغلین را در بخش های نامبرده تسهیل سازد.

بیمه درمانی، بازنشستگی و قانون کار

19- ضرورت شمول بیمه درمانی عمومی، بیمه بازنشستگی، نظام حداقل دستمزدها و افزایش مداوم آنها و همه مواد قانون کار دموکراتیک به حوزه شاغلین در بخش رسانه های عمومی (دولتی کنونی) و یا بخش خصوصی. امکان انجام کمک های دولتی برای تسهیل پرداخت بخشی از هزینه های ماهانه نامبرده به نیازمندان در این حوزه.

حلقه های کتابخوانی

20- عمومیت بخشیدن به فرهنگ مطالعه و تشویق آن در مدارس، دانشگاه ها و مراکز کارآموزی. تبدیل مطالعه و افزایش توانایی های فرد در جذب تولیدات علمی- فرهنگی به یک ماده تحصیلی در کلیه سطوح دبستان و دبیرستان.

21- تأسیس "نهاد ملی کتابخوانی" و شعبات آن در همه شهرها و روستاهای کشور با هدف ایجاد تسهیلات گسترده برای تشکیل و وسعت گیری "حلقه های کتابخوانی". ارائه نتایج این فعالیت ها بصورت تنظیم رساله های عامه فهم و انتشار آنها برای طیف بزرگی از مخاطبین بویژه دانش آموزان، دانشجویان، کارگران و روستاییان.

22- ایجاد تسهیلات وسیع در محیط اینترنت توسط نهاد ملی کتابخوانی و شبکه وسیع کتابخانه های عمومی با هدف قابل دسترس ساختن دریافت همه کتب و مجلات علمی و پژوهشی دانشگاهی داخلی/بین المللی با تقبل هزینه ای ناچیز برای دانشجویان، پژوهشگران، علاقمندان و کتابخوانان.

23- پشتیبانی قانونی و مالی از رسانه های گروهی، مؤسسات آموزشی، مؤسسات انتشارات کتاب و کتابخانه های کشور بمنظور ایجاد حلقه های کتابخوانی. ضرورت های توسعه سریع اقتصادی- تکنولوژیک و فرهنگی- سیاسی کنونی، ایجاد حداقل نیم میلیون حلقه کتابخوانی را در سراسر کشور الزامی میسازند.

24- تشکیل و اداره حرفه ای حلقه های کتابخوانی در کل کشور بمثابه یک شغل مولد و پرداخت دستمزدها/هزینه ها از منابع وزارت فرهنگ و رسانه های گروهی، وزارت آموزش و پرورش، وزارت علوم و آموزش عالی، وزارت ایجاد کار و حفظ مشاغل و وزارت پژوهش های علمی- صنعتی کشور. دعوت از نویسنده گان، هنرمندان، معلمان، استادان، دانش آموزان مستعد، دانشجویان، علاقمندان و تحصیل کرده گان غیر شاغل به تشکیل و اداره حلقه های کتابخوانی.

25- آموزش علمی و سیستماتیک اصول و روش های کتابخوانی در مدارس، دانشگاه ها و سمینارهای عمومی. قرار دادن جوایز متعدد سالانه ای در موضوعات مختلف برای کتابخوانی، در کیفیت درک مطالب، در توانایی خلاصه سازی و ارائه کتبی و یا شفاهی محتوای کتب مطالعه شده و سرعت کتابخوانی. تبدیل کتابخوانی در کشور به یک فرهنگ و عادت مولد همگانی.

گسترش کتابخانه ها و خلاقیت های فرهنگی

26- تأسیس هر چه بیشتر کتابخانه های عمومی و مراکز نمایش های هنری. دامن زدن به روحیه خلاقیت های فرهنگی و گسترش نمایشگاه های کتاب، مطبوعات، فیلم و تأتر بویژه در شهرهای کوچک و روستاهای کشور.

27- ترویج خلاقیت های فرهنگی- هنری در مدارس و دانشگاه ها در موضوع آزادی بیان و ارائه دیدگاه خود، با هدف شناخت و گسترش توانایی های فکری دانش آموزان، دانشجویان و تربیت آگاهانه نسل بعدی روشنفکران، روزنامه نگاران و پرچمداران پیگیر حق آزادی بیان در جامعه.

سایت اینترنتی "دولت"

28- ایجاد سایت اینترنتی بزرگ و مجهز "دولت" با هدف در اختیار گذاردن آخرین اطلاعات مطمئن پیرامون نهادهای دولتی، ساعات کار، موضوع کار و امکانات تماس مستقیم با آنها. از اینطریق باید شهروندان در هر لحظه به اطلاعات و آمار استاندارد و موثق برای مراجعه و یا توسل به اقدامات شغلی و اجتماعی دست پیدا کنند. سایت اینترنتی "دولت" همچنین باید به مرکزی برای بیان شکایات و اعتراضات و ارائه پیشنهادات و نظرات شهروندان، بحث و تبادل نظر و مطلع شدن علاقمندان به فعالیت های سیاسی و اجتماعی در هر زمینه ای مبدل گردد. سایت اینترنتی "دولت" باید دسترسی علاقمندان، پژوهشگران و مفسرین به متون رسمی همه قوانین جاری و قراردادهای داخلی و خارجی کشور و ارائه نظر پیرامون آنها را برای شهروندان امکانپذیر سازد.

علیه عواقب سلطه گری رژیم های دیکتاتوری

29- غیر قابل قبول بودن تبلیغات نژاد گرایانه، قوم گرایی افراطی و مروج تبعیض میان شهروندان. جامعه ایران طی بیش از صد سال سلطه گری فاشیستی رژیم های پهلوی و اسلامی تحت شرایط تبلیغات دولتی قوم گرایی افراطی پارس باستان و نژاد گرایی "آریایی"، قوم گرایی افراطی قبیله قریش و نژاد گرایی اسلامی عربستان باستان و اخیراً نیز عرض اندام قوم گرایی افراطی مناطق "پیرامونی" و متکی بر "خون مشترک" قرار داشته است. پایه مهم نظام آموزشی و توسعه فرهنگی کشور مقابله با این پدیده های ضد دموکراتیک و بازسازی سیاسی- فرهنگی جامعه بر اساس درک و جذب ارزش های مشترک انسانی، دموکراتیک و شورایی است.

30- غیر قابل قبول بودن تبلیغات و اشارات تحقیرآمیز در رسانه های گروهی بدلایل وابستگی به جنسیت و گرایش جنسی معین، زبان، لهجه، مذهب، کشور، استان و شهر، وابستگی به روستا و سنت های محلی، نوع تغذیه و پوشش خاص. غیر قابل قبول بودن تحقیر مردم در رسانه ها و محیط هنر و ادبیات بدلیل وجود آسیب های جسمی، ذهنی، بیماری، فقر مالی و موقعیت شغلی ساده، بیکاری، تفاوت های ظاهری، عنوان فردی، خانواده گی و نظایر آن. عدم بکارگیری عناوین و القاب نژاد گرایانه و تبعیض آمیز ("سید"، "آیت الله"، "شاهزاده"، "شاهدخت"، "حجت الاسلام"، "حاجی" و نظایر آن) در رسانه های گروهی عمومی (دولتی کنونی)، در کتب درسی و اسناد رسمی.

اکبر تک دهقان

7 دی 1401- 28 دسامبر 2022

www.j-shoraie.blogspot.com

--------------------------

توضیحات

- برنامه سیاسی در اینجا به متنی به همین نام در وبلاگ "برنامه سیاسی" ( http://radikaldemokratik.blogspot.com) این نگارنده مربوط میشود. این برنامه طی انتشار اول در تاریخ 8 شهریور 1385- 30 اوت 2006 و تصحیح و تکمیل بعدی بعنوان انتشار دوم در تاریخ 8 آذر 1388- 29 نوامبر 2009 ارائه گردیده است. نگارنده سپس در تاریخ 17 مرداد 1393- 8 اوت 2014 به مخاطبین احتمالی خود وعده "انجام تصحیحات ضروری مضمونی، املائی، دستوری و شکلی، حذف موارد کم اهمیت و یا غیرضروری، همچنین تکمیل برخی موارد، طی ماههای آینده بعنوان انتشار سوم در این وبلاگ" را داده بود. ارائه کنونی آن تحت عنوان: "یک برنامه سیاسی برای جمهوری دموکراتیک ایران" بشکل بخش های جداگانه و تقدم و تآخر متفاوت از متن اصلی را باید به معنای انجام وعده داده شده نگارنده پس از مدت 8 سال و انتشار سوم این برنامه در نظر گرفت.