مردم و قدرت
سیاسی-1
دو پارلمان
سراسری
شوراهای روستا، شهر و استان
پرچم و سرود ملی
همه شهروندان کشور دارای این حق پایه ای هستند،
که از طریق شرکت در نشست های تشکل های حرفه ای و مستقل خود، طرح ها و قوانین ضروری
مربوط به حرفه خود را مستقیماً به دولت مرکزی ارائه دهند. در صورت احراز اکثریت
آراء لازم در تشکل های مستقل مربوطه، این طرح ها در اولین فرصت از طریق دولت بمنظور
بحث و رأی گیری به "مجلس شورای ملی" و "کنگره سازمان های اجتماعی"
ارائه میگردند. روشن است، این نافی فعالیت عادی "مجلس شورای ملی" و "کنگره
سازمان های اجتماعی" بمثابه ارگانهای انحصاری برای قانونگذاری سراسری نبوده،
بلکه تنها در خدمت تکمیل و تسهیل روند قانونگذاری و ایجاد امکان برای شرکت مستقیم
شهروندان متشکل و آگاه به معضلات و نیازهای خود نیز در آن است.
مجلس شورای ملی
نماینده گان مجلس شورای ملی، از طریق حق رأی
عمومی و با انتخاب کاندیداهای احزاب سیاسی و یا غیرحزبی در سطح روستا، شهر، استان
و کشور انتخاب میشوند. مجلس شورای ملی، نماینده گی غیر مستقیم شهروندان در
ساختار سیاسی کشور را از طریق رقابت های احزاب سیاسی امکان پذیر میسازد.
مجلس شورای ملی همچنین مناسب ترین شرایط را برای جناح چپ و میانی طبقه متوسط،
جهت مقابله با تعدیات صاحبان مالکیت های بزرگ و قدرتهای بین المللی ایجاد نموده، و
نیز راههای ائتلاف و سازش سیاسی با سازمانهای نزدیک به طبقه کارگر و زحمتکشان را
برای این نیرو تسهیل میکند.
در مجلس شورای
ملی، مردم بمثابه آحاد شهروندان و اعضاء یک ملت، عمدتاً از طریق رقابت های فراکسیونهای
احزاب سیاسی و در دفاع از منافع محلی و یا عمومی جامعه، ظاهر میشوند.
کنگره
سازمان های اجتماعی
نماینده گان کنگره سازمان های اجتماعی از طریق
انتخابات شورایی در هر ساختار، واحد و رشته معین، با رأی مستقیم و مخفی شهروندان
در کنفرانس ها و کنگره های شوراها، سندیکاها، اتحادیه ها، کمیته ها و تعاونی ها در
واحدهای تولیدی، خدماتی، تخصصی و گروههای بزرگ اجتماعی نظیر زنان و دانشجویان انتخاب
میشوند. کنگره سازمان های اجتماعی، نماینده گی مستقیم شهروندان در ساختار سیاسی
کشور را از طریق رقابت های تشکل های مستقل امکانپذیر میسازد. این ارگان اجتماعی
همچنین مناسب ترین شرایط را برای طبقه کارگر، زحمتکشان و متحدین آنان در
کشمکش های این نیرو، در رقابت، سازش و یا مقابله با تعدیات صاحبان مالکیت های بزرگ
و سرمایه های بین المللی فراهم میسازد.
در کنگره سازمان
های اجتماعی، شهروندان بمثابه اعضاء طبقات و اقشار اجتماعی، عمدتاً از طریق
رقابت های تشکل های مستقل خود و با هدف دفاع مستقیم از شرایط زندگی یا بهبود
موقعیت حرفه ای و طبقاتی خود، ظاهر میشوند.
کنگره سازمانهای اجتماعی منظماً در هر فصل سال
یکبار، به همه موارد مربوط به دستمزدها، حقوق ها، پرداختی ها، میزان مالیات ها،
نرخ بیمه ها، نرخ تورم و بطور کلی هزینه های زندگی در کل کشور، از جمله حقوق و
دریافتی سیاستمداران، مدیران و کارمندان دولت و بخش خصوصی، رسیده گی میکند. این
کنگره سپس میتواند، منطبق با نیازهای زندگی روزمره مردم، شاغلین در حرفه های معین،
اعتراضات کارگری و درخواستهای تشکلهای مستقل آنان، دست به افزایش دستمزدها و
حقوق ها در همه رشته ها و یا رشته و مورد معینی زده، یا چنین تغییراتی را
براساس توافق نماینده گان تشکل های مستقل کارگری به فصل بعدی موکول سازد.
کشمکشهای طبقات و نیروهای بزرگ اجتماعی، مستقیماً در کنگره
سازمان های اجتماعی منعکس گشته، و در مجلس شورای ملی، این مبارزات مستقیم و رقابت
های احزاب سیاسی در مسیر هم آهنگی منافع طبقاتی و منافع عمومی کشور هدایت
میگردند.
این ساختار سیاسی، مبارزه طبقاتی در یک جامعه
مدرن دموکراتیک را در جهت رشد سریع، تضمین افزایش مداوم رفاه توده های زحمتکش و
یک زندگی صلح آمیز سمت و سو داده، از کند ساختن سرعت توسعه کشور و جهت گیری
تخریبی کشمکش های اجتماعی، ممانعت خواهد نمود.
شوراهای روستا، شهر و استان
در همه روستاها، شهرها و استانهای کشور شوراهای
نماینده گان شهروندان تشکیل میگردند. این شوراها همزمان با انتخابات سراسری در
کل کشور، از طریق رقابت های احزاب سیاسی، سازمانهای اجتماعی و داوطلبان غیرحزبی
شکل میگیرند. همه امور قانونگذاری روستایی، شهری و استانی در چهارچوب قانون اساسی
کشور، انجام تغییرات در قوانین گذشته و نیز انتخاب دهیار، شهردار و استاندار از
طریق نشست های این شوراهای دائمی انجام میگیرند. دهیاران، شهرداران و استانداران به
کمک اکثریت آراء در این شوراها انتخاب شده، اعضاء هیئت های اجرایی خود را به شوراهای
نامبرده معرفی نموده، از آنها به این منظور رأی اعتماد کسب میکنند. انتخاب شده
گان، تنها در برابر شورای شهروندی مذکور پاسخگو محسوب میشوند و نه در برابر نهادهای
مشابه بالاتر و یا نهادهای مرکزی کشور. در صورت فقدان اکثریت آراء و یا بدلایل
دیگر، شوراها حق برکناری مسئولین و تعیین دهیار، شهردار و استاندار جدید تا انجام
انتخابات سراسری بعدی را خواهند داشت. نهاد مشابه بالاتر و یا دولت مرکزی حق اعمال
فشار و یا برکناری منتخبین شوراهای مذکور و تعیین مسئولین جدید را نخواهد داشت.
پرچم و سرود ملی
شکل، علائم و محتوای پرچم و سرود ملی در جمهوری دموکراتیک
ایران، باید با محتوای 115 سال مبارزات مردم ایران برای دموکراسی و سوسیالیسم،
خوانایی داشته، روح مبارزه، همبستگی و تلاش برای ایجاد یک جامعه دموکراتیک و
عادلانه را منعکس سازد.
پرچم جدید در جمهوری دموکراتیک ایران، سه رنگ
سبز، سفید و سرخ را در بر میگیرد. در میانه پرچم، یک خورشید طلایی بزرگ و
در طرفین آن دو ستاره سرخ، قرار میگیرند. سه رنگ اصلی پرچم، پیوند
با سنت انقلاب مشروطیت و تعیین اولین پرچم ملی از سوی اولین مجلس ناشی
از این انقلاب را بیان میکند. خورشید طلایی بزرگ در میانه پرچم، یاد
آوری اولین جوامع انسانی در فلات ایران، کار و تلاش، خود- آگاهی، جهان بینی و
علائق فرهنگی آنها را منعکس میسازد. دو ستاره سرخ در ابعاد کوچکتر در
طرفین خورشید طلایی، ارجگذاری بر مبارزات و انقلابات توده های تحت ستم در دوره
های گذشته و کنونی تاریخ ایران را بیان میکنند.
اکبر تک دهقان
13 آبان 1401- 4
نوامبر 2022
---------------------------
توضیح
- برنامه سیاسی در اینجا به متنی به همین نام در وبلاگ "برنامه
سیاسی" ( http://radikaldemokratik.blogspot.com)
این نگارنده مربوط میشود. این برنامه طی انتشار اول در تاریخ 8 شهریور 1385-
30 اوت 2006 و تصحیح و تکمیل بعدی بعنوان انتشار دوم در تاریخ 8 آذر
1388- 29 نوامبر 2009 ارائه گردیده است. نگارنده سپس در تاریخ 17 مرداد
1393- 8 اوت 2014 به مخاطبین احتمالی خود وعده "انجام تصحیحات
ضروری مضمونی، املائی، دستوری و شکلی، حذف موارد کم اهمیت و یا غیرضروری، همچنین تکمیل
برخی موارد، طی ماههای آینده بعنوان انتشار سوم در این وبلاگ" را داده بود.
ارائه کنونی آن تحت عنوان: "یک برنامه سیاسی برای جمهوری دموکراتیک ایران"
بشکل بخش های جداگانه و تقدم و تآخر متفاوت از متن اصلی را باید به معنای انجام وعده
داده شده نگارنده پس از مدت 8 سال و انتشار سوم این برنامه در نظر گرفت.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر