مرگ یکی از بنیانگذاران نظام دیکتاتوری فاشیستی اسلامی

اکبر تک دهقان

1 آوریل 2013- 12 فروردین 1392

 

احمد صدر حاج سید جوادی، یکی از بنیانگذاران اصلی حکومت اسلامی و همردیف خمینی و بهشتی در تأسیس این رژیم هیتلری، در تهران درگذشت- او تا سن 96 سالگی، در نظامی که خود آگاهانه آن را میخواست و از فضای قرآن و اذان و عاشورا و مرگ و اندوه آن لذت میبرد، زندگی کرد. صدها هزار نفر از مردم، که قربانی نظام بربرمنش آفریده احزاب ضدملی  "نهضت آزادی" و "جبهه ملی" او شدند، حتی به سن 20 سالگی هم نرسیده، و میلیونها نفر از شهروندان کشور ناچار به فرار از جهنم برپا کرده توسط این جریانات شدند.

 

حاج سید جوادی و همراهان او نظیر بازرگان، طالقانی، منتظری، سحابی ها، فروهر، سنجابی، یزدی، صباغیان، ملکی، امیرانتظام و تیمسار مدنی، به همه اهداف ضدکمونیستی، ضددموکراتیک و غیرانسانی خود دست یافتند؛ اهدافی که به بهای اضمحلال سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اخلاقی "ملت ایران" محصول انقلاب مشروطیت، نابودی فیزیکی کامل همه نماینده گان واقعی آن، و جایگزینی این ساختار جدید اجتماعی با نظام برده داری قومی "امت اسلامی" تحقق یافتند. هدف"نهضت آزادی" از فعالیت سیاسی مشترک با جریان درنده خوی آخوندها و همدستی فعال "جبهه ملی" با این بلوک، کشاندن جامعه ایران به شرایط پیش از انقلاب مشروطیت، و حذف کامل سیاسی و فیزیکی نیروی چپ ایران، از حوزه سیاست، ادارات، محیطهای آموزشی و رسانه های گروهی، بازار کار، مناسبات خانواده گی، حقوق زنان و جوانان، تحقیقات علمی و نقد مذهب، فرهنگ و هنر و روابط اجتماعی بود. این دو جریان، به هدفی کمتر از این قانع نبوده، و تا همین امروز هم، حاضر به تغییری محسوس در محتوای فعالیت سیاسی خود نشده اند.

 

عذرخواهی صوری و غیرجدی چندی پیش احمد صدر حاج سید جوادی، که دیگر نمیتوانست ارزش سیاسی و عملی برای مردم ایران داشته باشد، به جنایات عظیمی که رژیم اسلامی او مسبب آن است، و هر روز در کوچه و خیابان در مقابل چشمان او جریان داشت، هیچ اشاره مشخصی نمیکند.  

 

امروزه محافل وابسته به خیل قاتلین دهه 60 موسوم به "سبز" در خارج از کشور، تحت سخنگویانی نظیر فرخ نگهدار، در رثای مرگ احمد صدر حاج سید جوادی، مرثیه میخوانند. این گروهها که هم دیروز و هم امروز، بخشی از رژیم حاکم بوده و هستند، از او چهره ای طرفدار حقوق ملت را بنمایش میگذارند. جریان "نهضت آزادی" که از سوی رسانه های طیف "توده ای- اکثریتی"، بطور مزورانه ای آزادیخواه قالب میشود، هنوز از همدستی با دستگاه بیدادگری این رژیم جانی علیه مخالفین واقعی آن، یعنی نیروی چپ ایران، دست برنداشته است. این حزب اسلامی و آراسته به لیبرالیسم ضددموکراتیک ایرانی، طی اطلاعیه ای علنی در سال 1385، حتی از دستگاه قضایی عهد حجری و غیر حقوقی یک رژیم بربرمنش، خواهان سرکوبی هرچه شدیدتر دانشجویان چپ معترض در دانشگاه علم و صنعت (امیرکبیر) تهران میگردد.

 

http://j-shoraii.blogspot.de/2007/05/blog-post_26.html

 

عدم توافق ظاهری "نهضت آزادی" با برخی عناصر رژیم اسلامی، و بازداشت هر از چندگاه بعضی از اعضاء آن، نباید نیروی چپ ایران را در داخل و خارج نسبت به ماهیت غیرانسانی این دارودسته دچار توهم سازد. "نهضت آزادی" جزئی ارگانیک از رژیم اسلامی بوده و به جناح افراطی هسته ضدکمونیستی آن تعلق داشته، بهیجوجه خواهان تأمین کمترین حدی از حقوق دموکراتیک مردم نیست؛ از آنجا که آن را مصادف با عرض اندام اجتناب ناپذیر نیروی چپ ایران میداند. ضدکمونیسم، همه کاراکتر شخصی، سیاسی، حرکات و موضع گیریهای روزمره این نیروی باند سیاهی را میسازد. آنها و همدستان لیبرال غیرمذهبی جوان آنها، امروز بر محل کار قتل عام شده گان دهه 60 و فراریان از کشور تکیه زده، در بازار کار، حریفی مستعد و توانا از بخش ترقیخواه جامعه در برابر خود ندارند. این، بخش اعظم منافعی بود که لیبرالهای "نهضت آزادی" و "جبهه ملی"، چه مذهبی و چه غیرمذهبی، قصد داشتند از طریق نابودی فیزیکی نیروی چپ جامعه، به آن دست پیدا کنند.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ