اکبر تک دهقان
6 آوریل 2013- 17 فروردین 1392
برای اولین بار در میان کشورهای
غربی و شاید در جهان، دولت آلمان از طریق وزیرخارجه لیبرال راست و ضدکمونیست
افراطی خود گیدوُ وستر وله Guido Westerwelle، صبح روز جمعه 5 آوریل، سفیر جمهوری دموکراتیک خلق کره در برلین را
به دفتر وزارت امور خارجه فراخوانده، نسبت به مواضع این دولت در بحران کره اعتراض
کرده است. بعد از ظهر همین روز، وزارت امور خارجه "کره شمالی" نیز، به سفیران
سفارتخانه های آلمان، انگلستان، روسیه، بلغارستان، جمهوری چک و احتمالا برخی دیگر
از کشورهای اروپایی اطلاع داده، که وضعیت امنیتی خود در شرایط پیش از بروز احتمالی
جنگ آتی را مورد بررسی قرار دهند- در نمونه هایی از جمله آلمان، حتی درخواست شده،
این کشور را ترک کنند.
دولت آلمان و بویژه حزب لیبرال در ائتلاف
حاکم، به تشدید بحران کره، فروش گسترده سلاح، بروز جنگ و تعیین تکلیف نهایی از دید
خود با کمونیسم، چشم دوخته است. موضع گیری سازشکارانه و غیرقابل قبول دولتهای
روسیه و چین در آخرین نشست شورای امنیت سازمان ملل متحد علیه جمهوری دموکراتیک خلق
کره، دولت آلمان را به هدف انحلال این کشور و ادغام آن در کشور متحد خود یعنی کره
جنوبی، امیدوار ساخته است. از این رو، علیرغم ضرورت عدم مداخله تشنج آفرین و سعی
در ایجاد آرامش- که تقریباً از سوی همه دولتهای دیگر دنبال میشود-، دست به اقدامات
تحریک آمیز علیه یک طرف، بمنظور تشدید شرایط رویارویی نظامی در شبه جزیره کره
میزند.
حزب لیبرال آلمان FDP، این راست ترین حزب امپریالیستی بمعنای واقعی کلمه، در دوران بروز
بحران در جمهوری فدرال یوگوسلاوی نیز، نقش آشکارا جنگ طلبانه ای ایفا کرد. در
ژوئیه سال 1991، این حزب تحت رهبری هانس دیتریش گنشر
Hans-Dietrich Genscher - وزیر امور خارجه آلمان از سال 1974 تا 1992-، کشورهای جامعه
اروپا را وادار به پذیریش استقلال زودرس کرواسی از یوگوسلاوی نمود. این اقدام دولت
هلموت کول Helmut Kohl، در شروع جنگی ویرانگرانه در یوگوسلاوی- که هنوز در آن، همه راههای مسالمت آمیز
پیموده نشده بودند-، تأثیر غیرقابل انکاری داشت. موضع حزب لیبرال آلمان، از یک طرف
انحلال هرچه سریعتر جمهوری فدرال یوگوسلاوی و نابودی قدرت نیروهای چپ در اروپای
شرقی، از سوی دیگر ایجاد امکان برای قبضه بازار فروش سلاح و کالا در این منطقه
مستعد جنگ و سپس کسب سودهای میلیاردی از بازسازی آن بود.
وضعیت تشنج آمیز فعلی در شبه جزیره
کره، محصول عوامل متعدد تاریخی و مشخص است. آنچه که به دوره کوتاه مدت اخیر
برمیگردد، با قدرتگیری حزب لیبرال راست و ضدکمونیست افراطی در ژاپن و تشدید
تهاجمات سیاسی، بعضا نظامی و اخیرا پولی این کشور علیه چین، در همانحال، استقرار
یک دولت لیبرال راست ضدکمونیست افراطی در کره جنوبی مرتبط است. در پی تحولات فوق،
محافل جنگ طلب و حریص برای فروش تسلیحات نظامی در ایالات متحده آمریکا، خود را
برای اعمال فشار بیشتر علیه مردم صلح طلب جمهوری دموکراتیک خلق کره در وضعیت
مناسبی یافتند. در چنین فضایی، مانور نظامی سالانه ای با حضور ارتشهای آمریکا و
کره جنوبی، با بکارگیری تجهیزات خاص تهاجم هسته ای به "کره
شمالی" برگزار میگردد. این وضعیت، بویژه با مجازاتهای اقتصادی و مالی ناعادلانه
جدیدی که از سوی شورای امنیت سازمان ملل در ماه فوریه علیه "کره شمالی"
وضع شدند، به تغییر توازن قوای تاکنونی بزیان "کره شمالی" و بروز یک
بحران نظامی- امنیتی جدی در شبه جزیره کره منجر گردیدند. همه شواهد تاکنونی، نشان
از نقش آشکار محافل مدافع صنایع نظامی در ایالات متحده آمریکا، و لیبرالهای
ضدکمونیست افراطی در ژاپن و کره جنوبی در بروز این بحران میدهند.
دولت جمهوری دموکراتیک خلق کره تحت
رهبری جدید آن، برنامه توسعه اقتصادی را هدف اول خود قرار داده است. این اما در
شرایطی که نیمی از بودجه دولتی صرف دفاع از کشور بدلیل وجود شرایط جنگی رسمی در
منطقه میگردد، عملی نیست. از اینرو، برخورد قاطعانه این دولت با آخرین تهدیدات
امپریالیستی علیه امنیت آن، باید دشمنان موجودیت و استقلال این کشور را وادار کند،
به انعقاد قرارداد صلح پایدار با این کشور تشویق شوند. تنها در اینصورت است، که
دولت "کره شمالی"، قادر به آزاد ساختن منابع مالی وسیع برای رشد اقتصادی
بدون تسلیم شدن به برده گی امپریالیستی تحت عنوان "وحدت کره" خواهد شد.
کمونیستهای "کره شمالی"، از نتایج
خفت بار "وحدت آلمان" و "وحدت یمن" برای مردم و کمونیستهای جمهوری دموکراتیک آلمان و جمهوری دموکراتیک خلق یمن
بخوبی مطلع بوده، تحت هیچ شرایطی حاضر به پذیرش مجازات و تحقیر روزمره بدلیل تاریخ
سوسیالیستی خود نخواهند گشت- حتی اگر مقاومت در برابر ظهور این آینده سیاه، به مقاومت در برابر یک تهاجم هسته ای منتهی گردد.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر