پنجشنبه، فروردین ۲۲، ۱۳۹۲

تو اما بمان! نجیب و مغرور و شکست ناپذیر!

 
زلزله شهر کاکی، سه شنبه 20 فروردین 1392- 9 آوریل 2013
 
این سرنوشت مردم در کشوری است، که تنها طی 7 سال اخیر، 700 میلیارد دلار درآمدهای ارزی در اختیار دارودسته راهزن حاکم آن قرار داشته است. در این کشور، در همین دوره، صدها هزار تحصیلکرده، از آن جمله کارشناسان اقتصادی و محققین دانشگاهی، فیلسوف و نویسنده و تحلیلگر و هنرمند و زیبایی شناس، تئوریسینهای "لغو کار مزدی" و فعالین "ملی" مدافع حقوق "ملت" و میلیونر و میلیاردر زندگی کرده و به تمدن هفت هزار ساله افتخار نموده، جایزه دریافت کرده، "بزرگترین ساندویچ جهان" و بستنی مجانی پرتاب شده را زهر مار فرموده، پورشه وارد کرده و سوار شده، لباس شیک پوشیده و ادکلن زده و همراه با زن و بچه به تماشای دار زدن انسان فقیری در وسط پایتخت ایستاده و لذت برده، و به حال و وضع این مردم تیره روز خندیده اند. در خارج از کشور هم کمابیش همینطور!
 
اما تو انسان ساده تولید کننده نیازهای مادی و معنوی و سازنده واقعی تمدن و فرهنگ، تو بمان! بمان همینطور نجیب و با شرافت و با شخصیت! دانشگاهی و "ملی" این کشور، بخش اعظم عمرش به خیانت گذشته و او به آن عادت کرده است! تو اما بمان! شرافتمند و مغرور و شکست ناپذیر!
 
 

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر