منبع: سایت
مجله آلمانی زبان اشپیگل آنلاین Spiegel Online
سه شنبه: 7
اکتبر 2014- 15 مهر 1393، ساعت 13.52
گزارش از استانبول: Hasnain Kazim
ترجمه: اکبر تک
دهقان
نیروهای
داعش متر به متر پیشروی میکنند. جهان ناظر است، با اینوجود اقدامی صورت نمیگیرد. برای
اینکه صاحبان قدرت در واشنگتن، بروکسل و آنکارا، امکان و اراده ای ندارند، تا این وضعیت
تراژیک را متوقف کنند.
سقوط کوبانی از
نظر نظامی اهمیت چندانی ندارد. در طول مرز 822 کیلومتری ترکیه و سوریه، خواهی نخواهی
بسیاری از مناطق در دست گروه تروریستی داعش قرار گرفته اند. اگر شهر کوبانی [به عربی
عین العرب] هم به آن اضافه شود، افراطیون تنها اندکی بیشتر از قبل بر مناطق مرزی مسلط
میشوند.
احتمالاً بعداً
در مراکز قدرت در آنکارا و واشنگتن، یعنی در جاهایی که قول کمک داده بودند، اما در
آخر کاری نکردند، به موضوع اینطور برخورد خواهند کرد. آنها خواهند گفت: این که چیزی
نیست، ما به گروه داعش بعداً حمله خواهیم کرد. یک نبرد از دست داده، هنوز یک جنگ از
دست داده نیست و صحبتهایی از این دست.
در حالیکه درست
در همین جا است، که ترکیه، اروپا و آمریکا در یک جنگ تعیین کننده بازنده میشوند. آنها
بازهم قدرت داعش را دست کم گرفتند، همانگونه که طی بیش از 3 سال، کل جنگ داخلی در سوریه
را دست کم گرفتند. خطراتی که از این کشمکش ناشی میشوند، همچنان اشتباه مورد ارزیابی
واقع میشوند.
جهان سقوط کوبانی
را بطور زنده در برابر چشمان خود می بیند
مدت زیادی است که
دیگر موضوع بر سر پیروزیهای نظامی نیست، بلکه موضوع بر سر ابراز قدرت، بر سر روانشناسی
و بر سر تصاویر است. از لحظه محاصره کوبانی،
جهان این صحنه را تماشا میکند. صدها خبرنگار در مرز سمت ترکیه ایستاده اند و اوضاع
را تحت نظر دارند، که چگونه تروریستهای داعش ساعت به ساعت به سمت مرکز شهر پیشروی میکنند.
هر پرچم سیاهی که
داعش در شهر بالا میبرد، یک پیروزی تبلیغی است، طوری که داعش دیگر مجبور نیست آن
را در اینترنت پخش کند. میلیونها نفر این صحنه را بطور زنده می بینند و فکر میکنند:
حتی خود کشورهای بلحاظ نظامی قدرتمند هم یا در موقعیت مقابله نیستند و یا دارای اراده
ای برای مقابله نیستند. گروههای تروریستی در سراسر جهان از طریق پیروزیهای داعش جرئت
کسب میکنند، تا "جنگ مقدس" خود را با انرژی بیشتری آغاز کنند و یا فوراً
به داعش ملحق گردند.
در حالیکه داعش
بمثابه یک جریان یکدست ظاهر میشود، ائتلاف ضد داعش اتحادی است از کشورهایی با منافع
گوناگون:
1- ایالات متحده
آمریکا، سالها اصلاً از اینکه بنوعی در سوریه دخالت آشکار کند، خودداری کرد. آمریکا
از دو جنگ قبلی در عراق و افغانستان ترسیده است- در دو کشوری که اشتباهات بزرگی مرتکب
شد. عاقبت پس از اینکه صدها هزار نفر از مردم ایزیدی و مسیحیان در شمال عراق در حال
فرار از برابر تهاجم داعش بودند، تصمیم به وارد آوردن ضربات هوایی به دسته جات داعش
گرفت. حال در کوبانی اما کردها و مسلمانان درگیر هستند و منتقدین سیاستهای آمریکا،
بدلیل عدم واکنش آمریکا، خود را محق خواهند یافت. آنها احتمالاً خواهند گفت، وقتی که
مسئله بر سر مسلمانان است، موضوع برای آمریکا مهم نیست. این قضاوت ممکن است درست یا
نادرست باشد، اما فشار افکار عمومی در هر حال بسیار بزرگ است. حال اما وقتی که آمریکا
تصمیم به بمباران مواضع داعش در اطراف کوبانی گرفت، در عمل اثبات شد، که این اقدام
بر علیه گروههای کوچک و متحرک داعش، روشن مؤثری نیست. آمریکا اما مایل نیست، نیروهای
زمینی به صحنه اعزام کند.
2- اتحادیه اروپا
تماماً در نقش تماشاچی قرار گرفته است. بعضی از کشورهای اتحادیه اروپا در وارد آوردن
ضربات هوایی به داعش شرکت میکنند. علیرغم این اما یک اقدام مشترک بچشم نمیخورد. اروپا
در این موضوع، که باید به چه کسی و چگونه کمک کند، متحد نیست. بحث بر سر اینکه آیا
باید سلاح ارسال شود، ادامه دارد. این نشان میدهد، که اتحادیه اروپا تا چه حد بدی برای
این بحران آماده شده بود. دولت آلمان حال کردها را به سلاحها و وسایل قدیمی ارتش این
کشور مجهز میکند. البته این کمک تنها شامل نیروهای پیشمرگ در عراق میشود. نیروهای پ.
ک. ک و متحد سوریه ای آن، یعنی ای. پ. گ، که در جنگ علیه داعش بسیار موفق بودند، چیزی
بدست نمی آورند. از آنجایی که رسماً به عنوان گروههای تروریست طبقه بندی شده اند.
3-
ترکیه تنها اهداف خود
را دنبال کرده، و مدت زیادی است، که توانایی مقابله با اوضاع را از دست داده است. ترکیه تاکنون بیش از 1.6 میلیون آواره جنگی را از
سوریه پذیرفته، که از آن میان، تنها طی سه هفته
بیش از 160000 نفر را از شهر کوبانی و روستاهای اطراف آن شامل میگردد. دولت
ترکیه، ماهها از نام بردن از داعش بعنوان یک گروه تروریستی خودداری میکرد، چونکه
46 گروگان ترکیه ای و از آن جمله دیپلماتهای ترک، در دست گروه داعش اسیر بودند. دولت
ترکیه هم اکنون فرصت فعلی را به این منظور مورد استفاده قرار میدهد، که یک کمربند امنیتی
در منطقه کردنشین مرزی ایجاد کند، اقدامی که بمعنای اعمال کنترل بیشتر بر مناطق کردنشین
ترکیه است. رئیس جمهور ترکیه رجب طیب اردوغان شخصاً اعلام کرد، که او تفاوتی میان داعش
و پ. ک. ک نمی بیند. از آن موقع، دهها تانک ارتش ترکیه در کنار مرز صف کشیده و دخالت
نمیکنند. در روز سه شنبه [امروز] اردوغان با این حال اعلام کرد: که ترکیه برای یک اقدام
نظامی آماده است، از آنجا که به نظر او، "ترور با حملات هوایی متوقف نمیشود".
نخست وزیر ترکیه احمد داوود اوغلو هم گفت: که ترکیه برای "هر اقدامی" آماده
است. با اینوجود از نظر او، کشورهای جهان باید بر اتخاذ یک استراتژی مشترک علیه رژیم
اسد توافق کنند. به اعلام او، "علاوه بر این، دولت ترکیه زمانی نیروی زمینی
خود را اعزام میکند، که دیگران هم سهم خود را ادا کنند".
سقوط کوبانی میتواند به یک ننگ سیاسی برای ترکیه،
اما همچنین برای ایالات متحده آمریکا و اتحادیه اروپا مبدل شود. کسانی که باید
عواقب این سیاست را تحمل کنند، مردم کرد شهر کوبانی هستند. آنها تجهیزات نظامی نامناسبی
دارند، از کمک محروم شده اند، و بطور ناامید کننده ای تنها در برابر داعش رها شده اند.
برای ساکنین و مبارزین
شهر کوبانی راهی جز این نمی ماند که در نبردی سخت و خونین تا آخرین نفس از شهر خود
دفاع کنند. آنها طی هفته های گذشته، مداوماً درخواست کمک کرده اند، ای میل ارسال میکنند
و به خبرنگاران و سیاستمداران تلفن میکنند. نخست وزیر ترکیه در اوائل این ماه اعلام
کرد، ترکیه "دست به هر اقدامی خواهد زد"، تا پیشروی داعش را متوقف کند. تاکنون
که هیچ اقدامی صورت نگرفته است.
--------------------
توضیحات
- مقاله،
دیدگاه مترجم را منعکس نمیکند.
- تأکید از
طریق فونت درشت در داخل متن از مترجم فارسی است.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر