مقاومت
مردم مسلح و متشکل در کوبانی علیه پیشروی گله های وحشی داعش، کارآیی و حقانیت
مبارزه مسلحانه و پوچی ادعاهای مخالفین محفل باز آن را، چه در دوران انقلاب بهمن و
چه هم اکنون در خارج از کشور، با صراحتی نمونه وار به نمایش گذاشت. در رأس این
جریانات دروغگو، مروج بزدلی و کنار کشیدن از حوادث، شبه روشنفکر مهمل باف فاقد
رسالت و سیاست بازان کاسبکار، جریانات "راه کارگر" و "کومه
له"، با همه انشعابات و حواشی آنها، قرار دارند.
تخطئه مبارزه مسلحانه و نفی تحقیرآمیز آن،
تحریف حقایق تاریخی، تهاجم فکری مداوم به تاریخ سازمان چریکهای فدایی خلق، و همدستی
سیاسی- ایدئولوژیک با رژیم اسلامی و جریانات ضدمردمی باند سیاهی حامیان آن نظیر
"نهضت آزادی"، "جبهه ملی"، همچنین حزب توده و جریان
"اکثریت"، از سوی شبه چپ فوق، عامل اصلی فکری و نظری در تباهی 35 ساله
زندگی مردم ایران است. فریبکاری دو جریان "راه کارگر" و "کو مه
له" در صدور عبارت پردازیهای پوک در موضوع کوبانی، که هیچ اشاره ای به
نقش مبارزه مسلحانه نیروی چپ در آنها، بمثابه فرهنگ مبارزه سیاسی حاکم، نمیشود،
ماهیت زرد این جریانات را پرده پوشی نخواهد کرد.
شبه چپ بی عمل در خارج،
که عمدتاً به دور دو جریان بالا گرد آمده اند، بجز صدور اطلاعیه های ریاکارانه،
قادر به هیچ واکنشی در جریان مقاومت روزهای سخت در کوبانی نشد. این به اصطلاح
"نیروهای چپ و کمونیست"، حتی قادر نشد، یک نفر را به مرز ترکیه- کوبانی
اعزام کند، تا یک قطعه عکس از حوادثی که می بیند، تهیه کند- حمل کمکهای ضروری برای
مردم نیازمند و رزمندگان تحت محاصره پیش کش!
در برابر این مدعیان
دروغین چپ، مبارزین و علاقمندانی حتی از برخی از کشورهای آفریقایی برای ابراز
همبستگی با مردم کوبانی در مرز ترکیه- کوبانی چادر زدند تا به رزمندگان و مردم
کوبانی امید داده، به دولت ترکیه و قدرتهای بین المللی در کمک مؤثر به مردم کوبانی
فشار وارد آورند.*1
--------------------
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر