تاریخچه انقلاب
بهمن-1
"... با چنین قراردادی، ملاها عملا عهد خود با پدر روحانی انقلاب‌شان، آیت‌الله
روح‌الله خمینی، را می‌شکنند؛ کسی که در سال ۱۹۸۱ گفته بود نظام اسلامی تازه پای او
به دنبال "خشکاندن ریشه کمونیسم در تمام جهان است".
او از پیروانش بارها خواسته بود که با کمونیسم بجنگند و آن
را نابود کنند. آیا انقلاب خمینی در ۴۱ سالگی مرده؟" *1 Keith J. Krach and
Brian H. Hook
جملات بالا از مقاله
مشترکی از دو معاون کنونی وزیر امورخارجه آمریکا، برداشت شده است. این مقاله به
تاریخ 20 ژوئیه/30 تیر، و در روزنامه سیاسی- مالی لیبرال راست وال استریت ژورنال درج شده
است.*2 این دو معاون مایک پومپئو، طی مقاله فوق، که مطمئناً از طرف وزیر
امور خارجه توصیه شده، به انعقاد قرارداد احتمالی بزرگ اقتصادی میان رژیم اسلامی و
دولت چین پرداخته اند. هدف از این مقاله مشترک دو مقام مهم وزارت امور خارجه، از
یک طرف زیر سؤال بردن آن و تبلیغ علیه همکاری میان ایران و چین در این موضوع، از
طرف دیگر، تشدید تهاجم ضد کمونیستی فعلی دولت ترامپ علیه حزب کمونیست چین است.
جملات بکار رفته در
قطعه بالا، خود گویای همه چیز است. وزارت امورخارجه لیبرال راست و افراطی دولت
ترامپ، از قتل عام های هولناک فعالین و زندانیان سیاسی ایرانی در سال 1360/1981
دفاع کرده، آن را اقدام برای "خشکاندن ریشه کمونیسم" در ایران
و جهان معرفی میکند.*3 نه فقط این، بلکه از حاکمان کنونی در تهران، و شریکان
اصلی خمینی در این آدمکشی بربرمنشانه میخواهد، همچنان به این سنت کشتار و ریشه کنی
کمونیستها پایبند بمانند، و از انعقاد قرارداد با "کمونیستها"،
خودداری کنند. از دید وزارت امورخارجه آمریکا، آخوندهای حاکم کنونی، قبل از همه
علی خامنه ای، "عهد خود با پدر روحانی انقلاب شان، آیت الله خمینی، را می
شکنند"، در حالیکه از دید او مطمئناً نباید اینکار را انجام دهند. بلکه باید
همچنان به "خشکاندن ریشه کمونیستها" در جهان و البته قبل از همه
در ایران، ادامه دهند. وزارت امور خارجه سردسته لیبرالیسم غارتگر و جنگ طلب بین
المللی، برای اطمینان هر چه بیشتر، به حاکمان کنونی در ایران تذکر میدهد، که خمینی
"از
پیروانش بارها خواسته بود که با کمونیسم بجنگند و آن را نابود کنند."
مقاله مهم وزارت امورخارجه آمریکا، نه فقط به شرایط
قتل عامهای گسترده دهه 60، که از نظر آنها در چهارچوب استراتژی سیاسی غرب، یعنی
"خشکاندن ریشه کمونیسم" داشت، مربوط است، بلکه همچنین و حتی
بویژه، به دوره استقرار ماشین آدمکشی اسلامی، یعنی سال 1357 هم، مربوط است.
پس آنها خود اعتراف میکنند، که همه آمد و رفت ها و تماس با شاه و ارتش و اپوزیسیون
قانونی رژیم پهلوی، مبنی بر استقرار یک دولت جدید هم، به همین استراتژی "خشکاندن
ریشه کمونیستها" ربط پیدا میکند. چهره لازمه تحقق این استراتژی، بتدریج
بدلیل شکست دولتهای هویدا، آموزگار، شریف امامی، ازهاری و بختیار، به نزدیک ترین
حلقه حول خمینی، یعنی مهدی بازرگان، میرسد.
پیش از این و از دوران استقرار ماشین جنایت اسلامی
خمینی و همدستانش، بارها و بارها با انبوه انبوه خاطرات و گزارشات، از نقش ژنرال
هایزر، بهشتی، نهضت آزادی و از آنجمله ابراهیم یزدی و عزت الله سحابی، و توافقات 7
دولت صنعتی غربی در سال 1357، در ایجاد ائتلاف سیاسی با غرب برای استقرار یک نظام
سیاسی بشدت ضد کمونیستی، نوشته و صحبت شده است. مقاله مشترک معاونان مایک پومپئو
در وال استریت ژورنال، تأکیدی خیلی صریح و بیشرمانه و زمخت بر این اقدامات
جنایتکارانه لیبرالهای غربی و ایرانی است. دولت آمریکا امروز هم حتی از متحدین
دیروز خود در سال 1357 میخواهد، به این توافقات و استراتژی مشترک ضد کمونیستی
وفادار بمانند، و با طرح سوال، آنها را نسبت به خطر مرگ "انقلاب خمینی"،
یعنی سرنگونی رژیم اسلامی، هشدار میدهد.
مقاله بالا دارای یک
وجه بین المللی هم هست. جملات هشداردهنده بالا توسط نماینده گان حاکم لیبرال در جهان،
به دستگاه حاکمه دولت ترامپ قرار دارد. آنها شاغلین وزارت امور خارجه ایالات
متحده، و زیردستان مایک پومپئو هستند، که بدون ابهام و بطور تهاجمی، یک جنگ صلیبی
ضد کمونیستی علیه جمهوری خلق چین، بویژه حزب کمونیست چین را آغاز کرده، خواستار
بکارگیری همه ظرفیتهای امپریالیستی و از جمله حتی پیمان نظامی ناتو، علیه این کشور
شده است. از این رو، نه فقط به جنایات هولناک لیبرالیسم بین المللی در تحمیل یک
رژیم بربرمنش بر ایران، بمنظور کشتار نیروی چپ جامعه و نابودی سازمانهای سیاسی،
بلکه همچنین به تهاجم ضد کمونیستی کنونی در سطح بین المللی علیه حزب کمونیست چین
هم مربوط است.
تهاجم وزارت امورخارجه
آمریکا به انعقاد قرارداد احتمالی میان رژیم اسلامی و کشور چین، به تبلیغات افراطی
و گسترده لیبرالهای ایرانی در خارج، از سلطنت طلبان متحد رژیم اسلامی در تحقق استراتژی
"خشکاندن ریشه کمونیستها" تا جبهه ملی چی ها و متحدین دیگر همه
آنها، تحت عنوان "چپ" و لیبرال مثلاً اروپایی هم مربوط است. همه این
اتحاد مقدس ناسالم ترین، ضد مردمی ترین و پست ترین افراد و دسته جات، اتحادی
جنایتکارانه در همان چهارچوب استراتژی جنگ صلیبی ضد کمونیستی و اینبار علیه حزب
کمونیست چین قرار دارد.
سلطنت طلبان سرنگون
شده، بیش از 41 سال است، که ادعای قرار داشتن در اپوزیسیون رژیم اسلامی را دارند.
اما اگر در موضع گیریهای ضد انسانی آنها در موضوع قتل عامهای دهه 60، از آنجمله
بنیانگذار این جریان، داریوش همایون در باره کشتار زندانیان سیاسی در سال 1367، و
علیه تلاشهای عملی مردم ایران برای سرنگونی رژیم اسلامی، دقت شود، روشن میشود، که آنها ابایی از بیان اهداف سیاسی هولناک واقعی خود
ندارند. آنها همین امروز هم، همین رژیم بربرمنش را، که خود عامل و مشوق اصلی و
افراطی استقرار آن هستند، بهترین رژیم دلخواه خود شناخته، در چهارچوب همان
استراتژی "خشکاندن ریشه کمونیستها"، عمل میکنند. در این واقعیت و
از سال 1357 تا سال 1399، هیچ چیزی تغییر نکرده است. تنها خیلی وسیعی از هرزه گان
شبه سیاسی، از قطعات نحس کومه له نظیر "کمونیست کارگری"، این زبان
درازان دهن کثیف گرفته، تا جبهه ملی، "اکثریتی" ها، راه کارگر، طیفی از
توده ای ها و بقیه، در سایتهای اینترنتی این یا آن مؤسسه تبلیغی غربی نظیر، گویا
نیوز، ایران پرس نیوز، اخبار روز، ایران امروز، پیک ایران، آزادی بیان، عصر نو، روزنه،
راه کارگر و غیره، مستقیم و یا غیرمستقیم به تبلیغ همین استراتژی "با
کمونیسم بجنگند و آن را نابود کنند"، روی آورده اند. تهاجم تبلیغاتی
شدید اخیر به حزب کمونیست چین، از سوی دولت آمریکا و کشورهای غربی، ظاهراً بدلیل
مسائل هنگ کنگ و به بهانه انعقاد قرارداد احتمالی اقتصادی چین با ایران، آن گره
گاهی بود، که نابود کننده گان انقلاب بهمن و خیانتکاران به آن، چه در دوران
شکوفایی آن در سالهای 1357-1358 و چه لحظات پایانی آن در سال 1360/1981 به یکدیگر
رسیدند؛ و این آشکار و علنی و در روز روشن!
مقاله و موضع گیری دو
مقام مهم وزارت امورخارجه آمریکا، سند دیگری است بر اینکه، لیبرالیسم غربی و اسلام
گرایی فاشیستی، دارای بنیادهای سیاسی کاملا مشترکی چه بسا یکسانی هستند، و دومی
تنها محصول بروز شرایطی انقلابی در کشوری تحت سلطه لیبرالهای غربی است، که تغییرات
سیاسی جدی در آن، میتوانست، به همه کشورهای همسایه دارای فرهنگ مذهبی مسلط اسلامی
نیز سرایت کند. و این کشورها، همه در منطقه خلیج فارس قرار داشتند؛ منطقه ای که
غارت انحصاری منابع انرژی آن، صدور گسترده و وسیع کالا و سلاح به آن، حفظ و تداوم
بحران سیاسی- نظامی میان اعراب و اسرائیل به همین دلایل، یکی از پایه های اصلی و
چه بسا عمده بازسازی نظام امپریالیستی پس از ویرانیهای اقتصادی و عواقب سیاسی ناشی
از جنگ دوم جهانی را تشکیل میداد. اهمیت اسلام گرایی فاشیستی برای حفظ و تحکیم
ساختارهای امپریالیستی در منطقه و جهان، چنان است، که بنیانگذاران اصلی آن یعنی
آمریکا و اروپا، هنوز هم حفظ و پایبندی به آن را به متحدین خود در رژیم اسلامی،
یادآوری میکنند!
***
اکبر تک دهقان
7
مرداد 1399-28 ژوئیه 2020
--------------------
توضیحات
- عنوان "تاریخچه
انقلاب بهمن" در سرآغاز این نوشته، عبارتی برای مشخص کردن مطالبی در این وبلاگ
خواهد شد، که بنوعی به دلایل، زمینه ها و موضوعات انقلاب بهمن 1357 مربوط باشند.
ترتیب و نظمی در تنظیم و ارائه این مطالب
وجود نخواهد داشت.
*1-
بنقل از امیر پیام ، در سایت فارسی بی بی سی و نشانی زیر:
برایان
هوک، رئیس "گروه اقدام ایران"، و از مسئولین برنامه ریزی سیاسی و معاونین وزیر امور خارجه؛ کیث کراچ، سرمایه دار
و مدیر سابق در کنسرن جنرال موتورز و چند کنسرن دیگر، معاون مایک
پومپئو (رشد اقتصادی، انرژی و محیط‌زیست)، در یادداشتی مشترک که روز ۲۰ ژوئیه در
وال استریت ژورنال منتشر کرده‌اند، به موضوع انعقاد احتمالی قرارداد بلندمدت میان
کشور ایران و جمهوری خلق چین پرداخته اند.
*2-
اصل مقاله مشترک دو مقام مهم وزارت امور خارجه ایالات متحده آمریکا در "وال
استریت ژورنال": برایان هوک و کیث کراچر،
در تاریخ July 20, 2020 و نشانی زیر:
این همان
روزنامه ای است که بتازه گی دولت چین خبرنگاران آن را بدلیل تبلیغات ضدچینی افراطی
در صفحه نظرات روزنامه، یعنی همین صفحه ای که مقاله بالا در آن درج شده است، بحق و
با اردنگی از چین به بیرون انداخت. https://www.wsj.com/articles/iran-and-china-the-totalitarian-twins-11595266709
*3-
سال 1981/ 1360، سالی است که نگارنده همین سطور در این وبلاگ، در چهارچوب سیاست
"خشکاندان ریشه کمونیسم" توسط لیبرالهای ایرانی، اسلامگرایی
فاشیستی و امپریالیسم آمریکا و اروپا، در حال تحمل کابلهای خون آلود تولید صنعتی
غربی جانیان رژیم اسلامی در زندان قزلحصار بود.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر